اثر توانبخشی شناختی بر بهبود نقص توجه انتخابی و نقص توجه مداوم در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر توانبخشی شناختی بر بهبود نقایص توجهی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی بود که بر مبنای روش شبه تجربی وطرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی مراجعه کنندگان با تشخیص اختلال دوقطبی I دارای پرونده فعال در بیمارستان روانپزشکی اصفهان ) 1397-1398 بود که به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند و بر اساس ملاک ورود و خروج تعداد 30 به طورغیرتصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. آزمودنیها، قبل و بعد از شروع مداخله که شامل آزمون کامپیوتری استروپ ) 1935 ( و) آزمون عملکرد مداوم )رازولد و همکاران، 1956 ( بود، توسط پرسشنامه کانون توجه )وودی، چامبلس و گلاس، 1997 نقل از خیر و همکاران، 1387مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش بیان کرد که توانبخشی شناختی بر بهبود نقص توجه انتخابی و نقص توجه مداوم در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی اثر دارد.

کلیدواژه ها:

نقص توجه انتخابی ، نقص توجه مداوم ، اختلال دوقطبی.