رابطه درگیری تحصیلی و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی بر تعلل ورزی در دانش آموزان متوسطه دوره دوم

هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین رابطه درگیری تحصیلی و راهبرد های بادگیری خود تنظیمی بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود، که به مطالعه رابطه بین درگیری تحصیلی و راهبرد های یادگیری خود تنظیمی با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان دخترشاغل به تحصیل در دوره دوم متوسطه شهر تهران که 146600 نفر بوده اند، م ی باشد. حجم نمونه در این پژوهش با استفاده از جدول مورگان 384 نفر برآورد شده است. در این پژوهش نمونه گیری به روش تصادفی چند مرحله ای انجام گرفت و پژوهش از سه پرسشنامه، درگیری تحصیلی زرنگ ) 1391 (، پرسشنامه راهبرد های یادگیری خود تنظیمی پینتریچ و گروت ) 1990 ( و پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راثبلوم ) 1984 ( به شرح ذیل، استفاده می شود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند- گانه استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین درگیری تحصیلی و راهبرد های بادگیری خود تنظیمی رابطه منفی وجود دارد و بین درگیری تحصیلی و راهبرد های یادگیری خود تنظیمی رابطه مثبت وجود دارد. و درگیری تحصیلی توان پیش بینی راهبردهای یادگیری خود تنظیمی را دارا می باشد

کلیدواژه ها:

تعلل ورزی ، درگیری تحصیلی ، راهبرد های خود تنظیمی