تاثیر آموزش روانشناسی مثبت نگر بر نگرش به مواد و کیفیت زندگی معتادان وابسته به شیشه کلینیک های منطقه دو کرج

تاثیر آموزش روانشناسی مثبت نگر بر نگرش به مواد و کیفیت زندگی معتادان وابسته به شیشه کلینیک های منطقه دو کرج بود این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی ، طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود .جامعه آماری پژوهش حاضر، معتادان وابسته به شیشه 150)نفر)که بر اساس جدول مورگان108 نفربه عنوان نمونه اولیه برگزیده شدند و به پرسشنامه های نگرش به مواد وکیفیت زندگی پاسخ دادند . از بین آنها60 نفر با توجه به نقطه پرش پرسشنامه هایی که اجرا شد دارای نگرش به مواد بالا و کیفیت زندگی پایین بودند(غربالگری)و از این تعداد 30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و با همین روش در گروه های آزمایشی و کنترل(هر گروه 15 نفر)جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش به مواد (براتی ، ثنایی) پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشتی جهانی )استفاده گردید. برنامه آموزش مهارت های مثبت نگر 14جلسه 45 دقیقه ای به گروه آزمایشی ارایه گردید و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد وپس از اتمام آموزش طرح درمان مهارت مثبت نگر هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند.داده ها با شاخص آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری( مانکوآ)مورد تحلیل قرار گرفت، نتایج نشان داد که با عنایت به معنادار شدن تفاوت میانگین ها در پس آزمون گروه های آزمایشی و کنترل فرضیه های پژوهش مبنی بر اینکه تاثیر آموزش روانشناسی مثبت نگر بر کاهش نگرش به مواد و افزایش کیفیت زندگی معتادان وابسته به شیشه کلینیک های منطقه دو کرج موثر می باشد تایید می کند..

کلیدواژه ها:

روش آموزش روانشناسی مثبت نگر ، نگرش به مواد ، کیفیت زندگی معتادان وابسته به شیشه