رابطه نگرش به ریاضی و عملکرد درس ریاضی در بین دانش آموزان دختر پایه سوم دوره اول متوسطه شهر نهاوند

این پژوهش با هدف تعیین رابطه نگرش به ریاضی و عملکرد درس ریاضی در بین دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود و جامعه آماری، کل دانش آموزان دختر پایه سوم دوره اول متوسطه شهر نهاوند در سال تحصیلی 1396-97 بودند که تعداد آنان 900 نفر بود. حجم نمونه طبق جدول مورگان 270 نفر انتخاب شد. برای سنجش نگرش (ATMI) از پرسشنامه نگرش به ریاضی ایکن (1979) استفه شد و نمره پایانترم دانش آموزان، ملاک عملکرد درس ریاضی قرار گرفت. تحلیل داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد بین نگرش به ریاضی و عملکرد ریاضی رابطه معنیداری وجود دارد و ضریب همبستگی بین آنها 0/67 شد. نتایج پژوهش نشان داد که هر چه نگرش دانش آموزان نسبت به ریاضی بهتر باشد، عملکرد و نمره ریاضی بالاتری خواهند داشت. بنابراین پیشنهاد میشود، با افزایش نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به ریاضی، عملکرد ریاضی آنها را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، نگرش ، درس ریاضی