بررسی تیوریک رابطه بین کیفیت سود و راهبری شرکت با ساختار سرمایه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سود به عنوان یکی از مهمترین شاخص های حسابداری همواره برای اهداف متعددی همچون ارزیابی سهام و عملکرد مدیریت شرکت ها و همچنین به منظور بهبود تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری کانون توجه سرمایه گذاران و اعتباردهندگان بوده است. به دنبال بحران های مالی پی در پی و ورشکستگی شرکت های عظیم دنیا در سال های اخیر توجه پژوهشگران و تحلیل گران مالی از تاکید صرف بر رقم سود به سمت کیفیت سود سوق پیدا کرده است. در این راستا رویه های کارآمد راهبری شرکتی برای عملکرد صحیح بازار سرمایه و کل اقتصاد کشور حیاتی و لازمه جلب و حفظ اعتماد عمومی است. راهبری شرکتی ضعیف ممکن است موجب سلب اعتماد سرمایه گذاران گردد که به نوبه خود می تواند منجر به خروج منابع یا بحران نقدینگی و مشکلات مالی برای شرکت ها شود. در حقیقت، شرکت علاوه بر مسیولیت در مقابل سهامداران، در قبال سرمایه گذاران و سایر اعضای خود نیز مسیولیت دارد. همچنین میزان هزینه تامین مالی مورد نیاز شرکت میتواند به صورت مستقیم بر ارزش شرکت و ارزش بازار سهام شرکت تاثیرگذار باشد. لذا میزان این هزینه ها از نظر مدیران مالی شرکت ها با اهمیت بوده و همواره می کوشند تا با استفاده از منابع مالی مطلوب کمترین هزینه تامین مالی را به شرکت تحمیل کنند و در نتیجه به بالاترین میزان ارزش سهام در بازار دست یابند. برای این منظور مدیران باید به خوبی از تاثیر متغیرهایی که می توانند بر ساختار سرمایه شرکت تاثیر بگذارند آگاه باشند تا با نگرشی صحیح، اقداماتی آگاهانه و برخاسته از نظریات علمی را در راستای دستیابی به یک ساختار سرمایه بهینه انجام دهند. بدین منظور در این پژوهش در قالب یک مقاله مروری ابتدا مفهوم و تعاریف سود، کیفیت سود و معیارهای ارزیابی کیفیت سود بیان شده سپس تعاریف نظام راهبری شرکت و ساز و کارهای آن تبیین می شود، در ادامه ساختار سرمایه و نظریه های مختلف پیرامون آن مورد بررسی قرار می گیرد و در نهایت نیز نتیجه گیری پژوهش مشخص می شود.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، سود ، کیفیت سود ، نظام راهبری شرکت ، بورس اوراق بهادار.