مهاجرت و فرار مغزها

سرمایه انسانی مهمترین عامل توسعه و پیشرفت جوامع گوناگون است و نخبگان نقشی تعیین کننده در آن دارند . سرمایه انسانی و نیروی ماهر و متخصص مهمترین سرمایه هرکشور محسوب می شود که نیل به توسعه اجتماعی بدون حضور آنها مقدور نخواهد بود .با این حال کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران با بحرانی جدی در زمینه کاهش نیروی انسانی مواجه هستند. مهاجرت به عنوان یکی از موضوعات محوری علوم انسانی و اجتماعی، پدیده ای است که هم در کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای در حال توسعه صورت می گیرد ، با این تفاوت که زمینه های ایجاد این پدیده متفاوت است . در میان افرادی که در گروه های سنی مختلف اقدام به مهاجرت می کنند، نقش جوانان به عنوان، سرمایه انسانی و اعضای فعال جامعه که بخش مهمی از نیروی کارآمد جامعه را تشکیل می دهند ، همواره بسیار پر رنگ جلوه نمایی کرده است. جریان مهاجرت بین المللی افراد متخصص از کشورهای در حال توسعه مبدا ×به کشورهای توسعه یافته ) مقصد در دو دهه اخیر ) رشد چشمگیری داشته است مهاجرت مغزها به عنوان یک نقص در تشکیل سرمایه انسانی، می تواند بر رشد اقتصادی تاثیر معکوس داشته باشد. بطور کلی، تحقیق حاضر تلاش می کند تا برخی از مهمترین زمینه ها و انگیزه های مرتبط با گرایش جوانان تحصیل کرده دانشگاهی برای مهاجرت به خارج از کشور را مورد بررسی قرار دهد. چون هر متخصص، نخبه یا به اصطلاح مصرف کننده، پردازش کننده و تولیدکننده اطلاعات است یا توانایی آن را دارد که این گونه باشد، از این رو نگارنده سعی دارد با بررسی دلایل و روند مهاجرت، به تحلیل تاثیر آن بر فعالیتهای علمی، فناوری و اقتصادی بپردازد .

کلیدواژه ها:

مهاجرت به خارج ، فرار مغزها ، نخبگان ، سرمایه انسانی