نقش های متفاوت نظام سلامت در حوادث ترافیکی
محل انتشار: هشتمین کنگره بین المللی سلامت در حوادث و بلایا
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 556
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICHED08_247
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
اثر حوادث ترافیکی در کاهش امید زندگی و افزایش بار بیماری ها در جهان به ویژه در کشورهای با درآمد متوسط و پایین بسیار چشمگیر است. مرگ حداقل یک میلیون و دویست هزار نفر و جراحت 30 تا 50 میلیون نفر در سال تنها بخش کوچکی از آثار حوادث ترافیکی در جهان است. اما تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و روانی این حوادث به راحتی قابل تصور نمی باشند به ویژه اینکه بخش مهمی از قربانیان این حوادث نان آوران خانواده ها هستند. برای کاهش این معضل مهم، نظام سلامت فراتر از انتقال به موقع مجروحان و درمان با کیفیت و موثر آنها باید به نقش آفرینی های دیگری نیز بپردازد.از آنجا که حوادث ترافیکی در شکل گیری و امتداد ماهیتی بین بخشی دارند و برای مدیریت آنها به حمایت های مختلف به خصوص حمایت مردمی نیاز مبرمی است، نظام سلامت با حمایت طلبی از سایر بخش ها و نیز آگاهی بخشی، زآموزش و ایجاد انگیزه و در نهایت مشارکت دادن مردمی میتواند نقش مهمی در مدیریت حوادث ترافیکی ایفا نماید.حضور نظام سلامت در اعماق جامعه از طریق شبکه های بهداشتی، داوطلبان سلامت و اکنون مراقبین سلامت، اعتماد مردم به نظام سلامت و نیز تجربه های موفق آن در امور بین بخشی، سرمایه های مهم این نقش آفرینی هستند. وجود مستندات قوی و استفاده از پنجره های سیاست گذاری در اثرگذرای این اقدامات اهمیت به سزایی دارند.مدیریت خوب حوادث ترافیکی همچنین احتیاج به اطلاعات و پژوهش هدفمند دارد. از آنجا که رخدادهای نهایی مرگ و جراحت و نیز معلولیت به نظام سلامت ارجاع میشوند، این زمینه وجود دارد که با ثبت دقیق، هدفمند و گزارش به هنگام این وقایع با در نظر گرفتن مختصات جغرافیایی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آنها به برنامه ریزی و مدیریت حوادث کمک کرد و اثرگذاری مداخلات را پایش نمود و کاستی ها را اصلاح کرد. نظام مراقبت بیماریها که در نظام سلامت سابقه دیرینه دارد می تواند الگوی مناسب این اقدام باشد. وجود گلوگاه های مختلف در زمان وقوع حادثه، هماهنگ سازی اطلاعات ثبت شده توسط ارگان های مختلف را مختل می کند و امکان پیگیری خطی حادثه را مشکل می نماید. از این رو شناخت بهترین نقطه ثبت برای هر کدام از مختصات و اطلاعات و نیز هماهنگ سازی این داده ها اهمیت فراوانی دارد. استفاده از نرم افزارها ونیز به کارگیری روش های تلفیق داده ها با استفاده از هوش مصنوعی یا شبکه های یادگیری می توانند کمک کننده باشند. در اهداف توسعه پایدار که در سال 2015 به تصویب سران کشورهای جهان رسید، کاهش مرگ و میر 50 در صدی حوادث ترافیک تا سال 2020 پیش بینی شده است. اما متاسفانه روند مرگ و میر حوادث ترافیکی در سالهای اخیر در کشور ما تقریبا با ثبات بوده است. بنابراین باید راه های نویی برای اقدام در این سالهای پایانی دهه اقدام جهانی برای کاهش مرگ و میر حوادث جاده ای را جستجو کرد و نظام سلامت می تواند در این بین بسیار نقش آفرین باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کامران باقری لنکرانی
استاد طب داخلی، مرکز تحقیقات سیاست گذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شبکه تحقیقاتی سلامت در حوادث ترافیکی