مروری بر اثرات بلندمدت حوادث اتمی اخیر بر سلامت انسانها

مقدمه: حوادث نیروگاه های اتمی تری مایل آیلند در سال 1979 ، چرنوبیل در سال 1986 و فوکوشیما در سال 2011 به علت اشتباهات انسانی و غیرانسانی به وقوع پیوستند. در این حوادث، مواد در اتمسفر پراکنده شده و در نهایت بر روی سطح زمین ته نشین شدند و این موضوع عملا در کل نیمکره شمالی قابل اندازه گیری بود. قرار گرفتن در معرض تابش به طور بالقوه می تواند باعث اثرات کوتاه مدت و بلند مدت در هر ارگان از سیستم بدن شود. به این دلیل بر آن شدیم یکی از مهم ترین اثرات بلندمدت قرار گرفتن در معرضپرتو را بررسی کنیم: افزایش خطر طولانی مدت سرطان. روش: پژوهش حاضر به صورت مروری با مطالعه و بررسی 10 مقاله معتبر از سال های 1996-2012 یافته شده از سایت Google Scholar با واژه های کلیدی (حوادث اتمی)، (سرطان)، (بلندمدت)، (اثرات) و غیره و اعمال فیلترهای مختلف و نظرات کارشناسان متخصص صورت گرفته است.یافته ها: بیش از 5 میلیون نفر در مناطق اطراف چرنوبیل، مورد تابش اضافی از طریق آلودگی با -131 و سزیم قرار گرفته اند. با توجه به اینکه بالاترین دوز ارگان های خاص مربوط به غده تیرویید و حاصل از مصرف محصولات آلوده به ید- 131 می باشد، مطالعه دقیق کودکان چرنوبیلی نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان تیرویید به ازای هر 1گری غده تیرویید، از 2 تا 5 افزایش یافته است و این افزایش در کودکان مبتلا به کمبود ید بیشتر است. افزایش خطر ابتلا به لوسمی بین 2-5 سال پس از قرار گرفتن در معرض گرفته می شود. افزایش در سرطان سینه و سرطان های دیگر مثل کلیه و مثانه هم در کشورهای اطراف چرنوبیل گزارش شده است.بحث و نتیجه گیری: امروزه پس از گذشت سالها هنوز افزایش بروز سرطان در بین کسانی که در کودکی و نوجوانی در معرض تابش بوده اند، ادامه دارد. با توجه به تعداد افراد بسیار زیادی که در معرض پرتو بوده اند، حتی یک افزایش کوچک در خطر نسبی می تواند با بروز تعداد قابل توجهی از موارد سرطان در آینده در ارتباط باشد که کشور ما هم با توجه به موقعیت جغرافیایی نسبت به محل حوادث فوق الذکر از این قاعده مستثنی نیست.

کلیدواژه ها:

کنترل سرطان ، آلودگی ، نیمکره شمالی ، کودکان