ارزیابی فناوری سلامت؛ کلید استقرار اقتصاد مقاومتی در سیاست گذاری سلامت در حوادث و بلایا

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 470

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED08_068

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اگر چه استفاده از فناوری های نوین در دهه های اخیر نقش غیر قابل انکاری را در ارتقا مدیریت سلامت در حوادث و بلایا در کشور های مختلف جهان ایفا کرده است، همچنان مناطق زیادی از کشورمان به دلیل استفاده از فناوری های غیر اثربخش و توزیع نامتناسب فناوری ها بین مناطق مختلف، در مقابل بلایا آسیب پذیر می باشند. با توجه به این که جمهوری اسلامی ایران یکی از مستعدترین کشورهای دنیا برای وقوع بلایای طبیعی می باشد، عدم سیاست گذاری صحیح در حوزه مدیریت فناوری های سلامت مورد استفاده در حوادث و بلایا می تواند هزینه های بالایی را به کشور تحمیل کند.با توجه به تاکید سیاست اقتصاد مقاومتی بر محور قرار دادن رشد بهره وری و مدیریت مصرف و ترویج مصرف کالاهای داخلی، ارزیابی فناوری سلامت می تواند با تاکید بر مقایسه اثربخشی و هزینه اثربخشی فناوری ها، ابزارکلیدی استقرار این سیاست درحوزه سیاست گذاری سلامت در حوادث و بلایا قرار گیرد. هدف این پژوهش ارایه راهکار جهت استقرار سیاست اقتصاد مقاومتی در فرایند سیاست گذاری سلامت در حوادث و بلایا بر اساس روش ارزیابی فناوری سلامت می باشد.روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه تطبیقی و در قالب یک مطالعه مروری است. داده ها به صورت کتابخانه ای و از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی مرتبط با ارزیابی فناوری سلامت جمع آوری شده است. جستجو در بین مقالات انگلیسی زبان و فارسی انجام شده است.یافته ها: بسیاری از کشورهای دنیا از ارزیابی فناوری سلامت برای استفاده از فناوری های اثربخش، کنترل هزینه ها و جلوگیری از ورود فناوری های اثربخشی پایین استفاده می کنند. در این مقاله به استفاده از فناوری های نوین در مدیریت سلامت در حوادث و بلایا در قبل، حین و پس از بلایا مانند فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی ICTs ، سیستم های اطلاعات جغرافیایی، فناوری های سنجش از راه دور و اطلاعات ماهواره ای در کشور های توسعه یافته، روش شناسی ارزیابی فناوری سلامت، اهداف و کاربردهای آن در مدیریت فناوری های سلامت در حوادث و بلایا، مرور نظام های ارزیابی فناوری سلامت کشور های پیشگام دنیا و ارتباط ارزیابی فناوری سلامت با اقتصاد مقاومتی و سیاست گذاری در حوزه سلامت در بلایا و حوادث پرداخته شده است. نتیجه گیری: ارزیابی فناوری سلامت، ظرفیت غیر قابل انکاری برای هدایت سیاست گذاری مبتنی بر شواهد، برنامه ریزی استراتژیک، مدیریت و اجرای فناوری ها در مراقبت سلامت را دارا می باشد. با توجه به حادثه خیز بودن ایران و هزینه های بالای خسارت ناشی از آن، ارزیابی فناوری سلامت می تواند به عنوانابزاری برای سیاست گذاری مبتنی بر شواهد فناوری های سلامت استفاده شده در بلایا و حوادث، جهت مدیریت بلایا و حوادث در قبل، حین و پس از بلایا با توجه به سیاست های اقتصاد مقاومتی استفاده شود

کلیدواژه ها:

نویسندگان