روش های پیشگیری ازPTSD و ایجاد رشد پس از ضربه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 547

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED08_004

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

به طور سنتی پژوهش در زمینه رویدادهای استرس زا و تروماتیک بر روی پیامدهای منفی این تجارب و همچنین روش های درمانی برای آسیب شناسی پس از ضربه تمرکز دارد. بخش اعظم پژوهش ها حاکی از آن است که پس از فاجعه ها، مشکلات بهداشت روانی افزایش می یابد. علاوه بر پژوهش های انجام شده در مورد اختلالات مربوط به رویدادهای آسیب زا، برخی تمرکز خود را از پیامدهای منفی، به مقاومت و رشد در مواجهه با سختی منتقل کرده اند؛ با این امید که مسیرهای سازگاری مثبت و رشد همراه با مکانیسم های مداخلات موثر را کشف کنند. شناخت کلی این موضوع که درد و رنج می تواند باعث تغییر مثبت در فرد شود، قدمت هزاران ساله دارد و در طول تاریخ، ادیان، ادبیات و فلسفه در مورد برخورد بامصیبت و سختی ها اشاره کرده اند: قطعا همه شما را با اموری همچون ترس، گرسنگی، زیان مالی و جانی، و کمبود میوه ها و زراعت ها آزمایش می کنیم و بشارت بده به استقامت کنندگان (سوره بقره، آیه 155 .(بی گمان، او پیشامدها و مصیبت ها و اموری خواهد دید که او را به خشم می آورد، و ستم ها خواهد چشید، بی آن که انتقامش گرفته شود و از این ره گذر پاداشی از خدای متعال می جوید. پس او همواره اندوهگین است تا آن گاه که از دنیا جدا شود و چون از دنیا رفت، به آسایش و کرامت می رسد به همین جهت است که گفته می شود: پشت پا هر کس خورد، در کار خود بینا شود یا هر آنچه مرا نکشد قوی ترم می سازد.در دهه گذشته الگوی فکری در زمینه پیامدهای آسیب های تروماتیک به پیامدهای مثبت تغییر کرده و توجه زیادی به موضوع رشد و تعالی پس از ضربه شده؛ به گونه ای که به نظر می رسد دیدگاه نوینی به روانشناسی اضافه گردیده است. در حقیقت وقایع آسیب زا و ناراحت کننده هم می توانند منجر به واکنش منفی و استرس شوند و هم واکنش مثبت و تعالی پس از آن را به همراه داشته باشند که اصطلاحا به آن رشد پس از ضربه می گویند. این موضوع برای اولین بار در نوشته هایی که توسط مذاهب جهانی مانند بودا، مسیحیت، هندو، اسلام و یهودیت وجود داشت، گسترش یافت و به این موضوع تاکید کرد که قدرت یک ضربه روحی، برای ایجاد تغییر در فرد بسیار قابل توجه است.اصطلاح رشد پس از ضربه به معنی تحول در ادراک از خود، روابط با دیگران، فلسفه زندگی پس از سیب های شدید، تغییر در باورهای بنیادی، تغییر به وجود آمده در هویت و تغییر در ادراک از خود به صورت خودتاییدی و خود کارآمدی بالا به کار می رود. به تعبیر دیگر رشد پس از ضربه تجربه تغییر مثبت به عنوان نتیجه ای از رویارویی با ضربه می باشد. بنابراین تاکید بر روی کیفیت تغییر می باشد. به طور کلی تغییرات مرتبط با یک آسیب مشخص در سه حیطه رخ می دهد: تفسیر از خود، تعاملات بین فردی و فلسفه زندگی؛ که به نظر می رسد تغییر در فلسفه زندگی تابعی از معنویت، ارزش قایل شدن برای زندگی روزمره، مرور دوره های زندگی و فهم ارزش حیات باشد. ابعاد رشد پس از ضربه عبارت است از افزایش تعامل با دیگران، ارزشمندی زندگی، معنویت، توانایی شخصی و تغییرات مثبت در زندگی. پژوهشگران تاکید بر این دارند که رشد پس از ضربه یک رویداد خود به خودی نیست بلکه در پی کشمکشبا تروما به وجود می آید. در مورد رشد پس از ضربه یک نظریه وجود دارد که بر اساس آن رویدادهای تروماتیک به عنوان یک چالش اساسی برای طرحواره ی پیش تروما افراد در مورد خود، دیگران، روابط شان، و جهان عمل می کند و باعث می شود تا پیش فرض های افراد را درباره جهان شان بشکند و مجبور به سازماندهی مجدد اهداف، اعتقادات و به طور گسترده جهان بینی آنان می شود. در این مقاله ضمن طرح مفهوم رشد پس از ضربه، شیوع، عوامل مرتبط، به بررسی عوامل موثر در پیشگیری از PTSD وPTG ،به پرداخته شده و بویژه به روش های رشد پس از ضربه شامل: روش های معنوی،معنایابی، حمایت اجتماعی، و رویکردهای مداخله ای رشد پس از ضربه شامل بازگویی روانشناختی، روش شناختی رفتاری و مداخلات روانی اجتماعی پرداخته می شود

کلیدواژه ها:

بحران ، استرس پس از ضربه ، رشد پس از ضربه

نویسندگان