اثرات محافظتی عنصر روی بر فعالیت غدد تیرویید و پاراتیرویید در موش های صحرایی مسموم شده با کادمیوم

سابقه و هدف: کادمیوم از جمله عناصر سمی است که به علت کاربردهای متعدد، از راه های گوناگون وارد بدن شده و سبب بروز عوارض مختلف می شود. هدف از انجام این پروژه بررسی اثر محافظتی روی بر کاهش تاثیرات مخرب کادمیوم بر پارامترهای سرمی مربوط به غدد تیرویید و پاراتیرویید است. مواد و روش ها: در این آزمایش تجربی 40 سر موش صحرایی نر با میانگین وزنی 201±30g به چهارگروه پنج تایی شامل تیمار کادمیوم، روی، روی و کادمیوم، و کنترل تقسیم شدند. گروه اول روزانه سرم فیزیولوژی حاوی کادمیوم به میزان 1 میلی گرم، گروه دوم 0/1 میلی گرم روی، گروه سوم ترکیبی از 1 میلی گرم کادمیوم و 0/5 میلی گرم روی به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن و گروه کنترل نیز تنها سرم فیزیولوژی دریافت نمودند. پس از پایان آزمایش در زمان های 30 و 60 روز، حیوانات کشته شده و سرم خون آنها جدا شده و پارامترهای سرمی مربوط به غدد تیرویید و پاراتیرویید اندازه گیری شدند. نتایج: نتایج به دست آمده نشان میدهد که کادمیوم سبب کاهش معنی دار P<0/05 غلظت کلسیم سرمی و هورمون های T4,T3 و کلسیتونین شده است. غلظت فسفر معدنی، فعالیت آلکالین فسفاتاز و پاراتورمون نیز به شکل معنی داری P<0/05 افزایش یافته است. تیمار حیوانات با روی سبب حفظ همه پارامترهای سرمی مذکور در حدود نرمال شده و یا حداقل تاثیر بازدارندهای از خود بروز داده است.نتیجه گیری: درمجموع میتوان گفت در حالیکه تزریق طولانی مدت کادمیوم منجر به کمکاری غده تیرویید و پرکاری غده پاراتیرویید می شود، روی می تواند اثرات سمی این عنصر را خنثی کند

کلیدواژه ها:

روی ، کادمیوم ، غده تیرویید ، غده پاراتیرویید