کاهش اختلالات شناختی و تعدیل فعالیت آستروسیت، ناشی از اثر یواسل در مدل کیندلینگ شیمیایی ناشی از تزریق پنتیلن تترازول

زمینه : صرع یکی از رایج ترین اختلال مزمن عصبی است که موجب از بین رفتن نورونی و اختلال حافظه فضایی می گردد. در سال های اخیر، استفاده از ترکیبات گیاهی با خاصیت ضد التهابی از جمله یواسل جهت کاهش علایم تشنجی مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی اثر یواسل بر عملکرد حافظه فضایی، دانسیته نورونی و فعالیت آستروسیت در مدل کیندلینگ ناشی از تزریق پنتیلن تترازول (PTZ) بپردازیم. روش مطالعه : یواسل در دوزهای 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم، ابتدا طی ده روز و یک ساعت قبل از تزریق PTZ به موش های نژاد NMRI (به صورت داخل صفاقی) تزریق شد. پس از کیندل شدن کامل حیوان در تزریق یازدهم، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی با استفاده از ماز آبی موریس ماورد ارزیابی قرار گرفت. در انتها بافت مغز خارج و رنگ امیزی ایمونوهیستوفلورسنت علیه مارکر نورونی ( NeuN ) و آستروسیت (GFAP) بر روی اسلایدهای بافتی صورت گرفت. یافته ها : نتایج بدست آمده حاکی از کاهش رفتارهای تشنجی و جلوگیری از اختلال شناختی در موش های تیمار شده با یواسل دارد. داده های حاصل از ایمونوهیستوفلورسنت نشان می دهد که یواسل علاوه بر کاهش فعالیت آستروسیت موجب افزایش دانسیته نورونی نیز می شود. نتیجه گیری : بطورکلی تیمار با یواسل توانست موجب بهبود عملکرد حافظه فضایی و کاهش از بین رفت نورون و تعدیل فعالیت آستروسیت در مدل کیندلینگ ناشی از تزریق PTZ گردد.

کلیدواژه ها:

صرع ، یواسل ، حافظه فضایی ، مرگ نورونی ، فعالیت آستروسیت