طراحی الگوی ساختار سازمانی برای نوآوری باز: مطالعه موردی بانک سپه

بی شک نوآوری در سازمان های مالی و خدماتی نظیر بانک ها نقش به سزایی در کارایی و اثربخشی آنها دارد. لذا عموما بانک هاواحد مجزایی را برای نوآوری در کسب وکارشان ایجاد می نمایند. با پیچیده تر شدن و ناپایدار شدن محیط فعالیت، بالا رفتنانتظارات مشتریان و به تبع آن افزایش رقابت بین بانک ها، نوآوری در اجزای مدل کسب وکار آنها پررنگ تر و از گستردگی وپیچیدگی زیادی برخوردار شده است. با توجه به اینکه محیط ناپایدار نیازمند چابکی سازمان برای پاسخگویی سریع و به موقع بهنیازهای محیطی بوده و این مهم از طریق ساختارهای مکانیکی نظیر ساختار وظیفه ای قابل تحقق نمی باشد، لذا نوآوری درچارچوب ساختارهای وظیفه ای به واسطه مشکلات رفتاری و ساختاری مترتب بر موضوع، منجر به از دست رفتن فرصت هایرقابتی خواهد شد. پارادایم نوآوری باز که بر انجام نوآوری در بیرون از مرزهای سازمان تاکید دارد، راهکار موثری برای غلبه برمشکلات مطروحه است. لیکن مدیریت نوآوری باز خود نیازمند ساختار موثر و کارآمد است. در این مقاله ضمن آسیب شناسیساختار نوآوری در بانک سپه و تشریح نوآوری بسته و نوآوری باز، نسبت به ارایه رویکرد ساختاری بهینه برای نوآوری در بانکپرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، نوآوری ، نوآوری باز