بازخوانی مفهوم صیرورت دلوزی در آثار عکاسی سیندی شرمن

ژیل دلوز یکی از مهم ترین فیلسوفان تجربه گرا و پساساختارگرای معاصر است که نظریاتش درباره هنر حایز اهمیت است.صیرورت و سیالیت جایگاه ویژه ای در آراء دلوز دارد. وی برای پرهیز از هرگونه مفهوم ایدیال گرایی، ساختار را از سکون به سیالیت و صیرورت متصل می کند.همانند سایر پساساختارگرایان دلوز نیز با فاصله گرفتن از یک خاستگاه ثابتیا هستی متعالی بنیان تفکر را بر درون ماندگاری صیرورت می گذارد. از دید دلوز فلسفه، ادبیات و علم قدرت های این صیروتند که هریک با آفرینش های پویا مانند مفاهیم، تاثیرات تجربی و ادراکی فراسوی فعلیت صیرورت را قدرت می بخشند.از این منظر، جهان بالفعلی که ادراک می کنیم ترکیبی از گرایش های بالقوه است که در آن همیشه امکانات جدیدبالفعل نشده ای وجود دارد که ادراک می تواند آنها را از جریان پیچیده تفاوت ناب که همان جریان صیرورت است دربر گیرد.این تفکرات بنیان نگاه منتقدانه این مقاله را تشکیل می دهند.در این مقاله به آثار سیندی شرمن عکاس پست مدرن؛ هنرمندی که به بهترین شکل ممکن از خود شخصیت زدایی می کند و در هر لحظه چهره اش تغییر می یابد، از دیدگاه فلسفه دلوزی و بطور خاص مفهوم صیرورت نگاهی دوباره خواهیم داشت. بدین منظور، مفهوم صیرورت دلوزی مطالعه و در عکس های شرمن واکاوی می شود.گردآوری مطالب مقاله به روش کتابخانه ای و پایگاه های معتبر اینترنتی می باشد که به شیوه توصیفی و تحلیلی تنظیم شده است.