اثرات تغییر اقلیم و انقلاب انرژی بر شهرسازی پایدار

گرمایش زمین و تغییر اقلیم یکی از مهم ترین دلایل سختی زندگی و کاهش آسایش انسان در این دوران شده است. ازآنجایی که بزرگترین زمینه ساز گرمایش زمین را از انتشار گازهای گلخانه ای برآورد نموده اند ، نیاز است خرد جهانیان واراده کشورها را بر کاهش انتشار هم سو شود. در سال های نخستین هزاره سوم طرحی به نام B4.0 برای نجات کرهزمین داده شده است که یکی از اهداف آن کاهش خالص انتشار کربن تا 80 % در سال 2020 میلادی نسبت به مقدار آندر سال 2008 بوده است .از سویی دیگر بالاترین سهم انتشار به دلیل تولید و استفاده روز افزون انرژی می باشد، به گونهای که تنها با صرفه جویی و مدیریت در بخش انرژی می توان به هدف طرح B4.0 نزدیک شد. هدف این مقاله معرفی اقداماتی ایست که برای صرفه جویی انرژی وجبران 30 % رشدی که به پیش بینی آژانس بین الملی انرژی بین سال های2006 تا 2020 در تقاضای جهانی انرژی ایجاد خواهد شد، باید انجام داد. در این نوشتار مروری بر داده ها و پایش هایجهانی خواهیم داشت و انطباق این اهداف و دست آوردها را در کشور ایران بررسی خواهیم نمود. با بررسی داده هاینزدیک به سال 2020 آنچه دراین بررسی به دست آمد کلیدواژه کارایی در انرژی است که تنها راه پاسخ گویی به دو نیازروز افزون و نا همسو یعنی انرژی و کاهش انتشار در یک زمان است . نتیجه به دست آمده تنها رسیدن به کارایی نیست.بلکه نیاز به انقلابی همه سویه در کارایی می باشد که در کسب و کار طبق معمول امروزه به ویژه در ایران بکار گرفتهنشده است. راهبرد اصلی، بررسی دست آورد های برون مرزی و بومی سازی آنها در شرایط اقلیمی-اقتصادی-فرهنگیایران به منظور بهبود کارایی مصرف انرژی می باشد.

کلیدواژه ها:

گازهای گلخانه ای ، گذار انرژی ، انتشار ، افزایش درجه حرارت زمین ، انرژی تجدید پذیر