اثر مهار کنندگی و ناپایدار کنندگی گیاه مریم نخودی روی فرایند فیبریلاسیون انسولین
محل انتشار: ششمین کنگره ملی زیست شناسی و علوم طبیعی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 523
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BSCONF06_100
تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: تشکیل فیبریل های آمیلویید از نمونه های بارز ناجور تاخوردگی پروتیین است که منجربه از دست دادن عملکرد طبیعی پروتیین وحتی ایجاد فرم های سمی ومخرب از پروتیین ها می شود. این حالت برای پروتیین های ضروری مثل انسولین که کاربرد دارویی دارند، یک مشکل مهم تلقی می شود. بررسی فرآیند مهار فیبریلاسیون و ناپایدار کردن فیبرهای از پیشتشکیل شده انسولینی با استفاده از ترکیبات خاص می تواند اطلاعات مفیدی در جهت پایدار سازی ساختار پروتیین در اختیار قرار دهد. مواد و روش ها: جهت القای فیبریل زایی به مدت 10 روز انسولین پانکراس گاوی در بافر گلایسین 50 میلی مولار با PH=2/2 در دمای 57 درجه سانتی گراد انکوبه شد. ایجاد آمیلویید با استفاده از روش های اسپکتروسکوپی جذب کنگو رد، جذب فلورسانس THT,ANS میکروسکوپ الکترونی SEM بررسی شد. سپس تاثیر غلظت های مختلف از عصاره ی مریم نخودی روی مهار فیبرلاسیون و ناپایدارکردن فیبرهای از پیش شکل گرفته انسولینی بررسی شد. نتایج: انسولین پانکراس گاوی در PH=2/2 و دمای 57 درجه سانتی گراد به مدت 10 روز فیبریله شد. عصاره مریم نخودی باعث مهار فیبریلاسیون انسولین و هم چنین ناپایدارکردن فیبریل های انسولینی از پیش تشکیل شده شد. بحث: انسولین پانکراس گاوی استعداد بالایی در تشکیل تجمعات آمیلوییدی دارد جهت مهار این پدیده مریم نخودی موثر واقع شد همچنین مریم نخودی تاثیر بیشتری در مهار فیریلاسیون انسولین نسبت به ناپایدارکردن فیبریل های از پیش شکل گرفته داشت
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وجیهه حاتم وند
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوشیمی گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان
سیف الله بهرامی کیا
استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه لرستان