بهینه سازی انرژی با پارامتر پایداری سیستم های قدرت

پایداری سیستم های قدرت و حفظ سنکرونیزم در برابر اغتشاشهای گذرای شدید اهمیت زیادی دارد. بروز خطای اتصال کوتاه در شبکه های انتقال و نحوه عملکرد رله های متناظر، ممکن است باعث ناپایداری سیستم گردد . لذا اتخاذ روشهای کنترلی پیشگیرانه در این موارد بسیار ضروری است. عامل ناپایداری سیستم در خطاهای شدید، انرژی جنبشی اضافی سیستم در لحظه رفع شدن خطا می باشد. این انرژی ژنراتورهای نزدیک را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، با شناسایی این ژنراتورها و خارج ساختن یک یا چند واحد از آنها، می توان انرژی تزریق شده به سیستم را کاهش داده و از فروپاشی آن جلوگیری نمود. در این مقاله کنترل پایداری سیستمهای قدرت به روش تولید زدایی بهینه مورد بررسی قرار گرفته و نتایج شبیه سازی این روش بر روی سیستم تست 39 باس IEEE با 10 ژنراتور ارایه شده است. در این روش ارزیابی پایداری گذرا به کمک روش مستقیم تابع انرژی صورت گرفته و ژنراتورهای بحرانی سیستم با تشخیص مد اغتشاش تعیین شده اند . سپس حساسیت حاشیه انرژی سیستم نسبت به تغییرات توان مکانیکی بررسی گردیده و در نهایت نحوه تولید زدایی بهینه در سیستم ارایه گردیده است .

کلیدواژه ها:

مدلغزشی ، راکتانس ، مد سیستمی ، انرژی پایا ، پایداری سیستم