تغییر نگرش درباره بهره وری انرژی از سوخت پنهان به سوخت اول

به دلیل سرمایه گذاری های انجام شده در بهره وری انرژی در طول دوره 1974 تا 2010، مصرف انرژی صرف نظر شده،توسط کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی در سال 2010، از هر منبع انرژی طرف عرضه (شامل نفت، گاز، زغال سنگ و برق) بیشتر بوده است. لذا بهرهوری انرژی به دلیل اینکه قادر به ارایه صرفه جویی انرژی و تقاضا است، میتواند به عنوان منبع انرژی تعریف شود. با این وجود، ارزش بهره وری انرژی همواره برای سرمایه گذاران، مصرف کنندگان و سیاست گذاران مشهود نیست و نقش آن در دستیابی به اهداف متنوع اقتصادی و اجتماعی غالبا مبهم است. قلمرو واقعی سرمایه گذاری تا به امروز نشان میدهد که اقدامات بهره وری انرژی در بازار، توسط بازیگران بخش خصوصی و سیاستگذاران دولتی، کم ارزش بوده است. حتی مفهوم عملیاتی بهرهوری انرژی به عنوان یک بازار تا حدودی جدید است. درک بهتر پتانسیل سرمایه گذاری دربازار بهره وری انرژی، با ارتقای دانش پیرامون مزایای بهره وری انرژی که میتواند در شرایط واقعی به دست آید، پشتیبانی شود. بهره برداری از پتانسیل بزرگ بهره وری انرژی برای پایین آوردن موثر هزینه مصرف انرژی، به خلق فرصتهای جدید سرمایه گذاری، رشد اقتصادی سریع، کاهش انتشار آلودگی و گازهای گلخانه ای، افزایش بهره وری و راندمان اقتصادی، ایجاد شغل و پیشبرد امنیت ملی انرژی، کمک خواهد کرد. این مقاله علاوه بر تبیین مزایای متعدد بهره وری انرژی به بررسی چالشها و موانع پیش روی آن پرداخته است. مهمترین هدف مقاله حاضر، تاکید بر لزوم تغییر نگرش درباره بهره وری انرژی و به رسمیت شناختن آن به عنوان سوخت اول و یک منبع انرژی است.

کلیدواژه ها:

بهره وری انرژی ، منبع انرژی ، سوخت پنهان ، سوخت اول