شناخت و ارایه راهکار برای جذب سرمایه گذار از بخش خصوصی در تولید انرژی از پسماندها

پسماندهای شهری و روستایی، به کلیه ی دورریزهایی گفته میشود که توسط خانوارها، واحدهای تجاری و صنعتی مستقر در محدوده ی شهرها و روستاها و نیز توسط مراکز بهداشتی و درمانی به جز پسماندهای خطرناک و عفونی، تولید می شوند. به آن دسته از پسماندهایی که از مواد قابل بازیافت مانند پلی اتیلن، نایلکس، پلاستیک، فلز، شیشه، کاغذ و مقوا، دور ریزهای خوراکی اعم از گیاهی یا جانوری چه فاسد و چه سالم، تشکیل و در محیط های شهری و روستایی، تولید و توسط واحدهای مکانیزه و غیر مکانیزه، هر روزه از سطح شهرها و روستاها، جمع آوری و به مراکز بازیافت یا دفن منتقل میشوند زباله ی شهری و روستایی قابل بازیافت گفته میشود. در حال حاضر فن آوری ها و روشهای مختلفی برای پردازش، تصفیه و دفع پسماندهای شهری مطرح می باشد. در برخی از این فن آوری ها تولید انرژی اولویت اول را دارد و برخی دیگر امحاء پسماند در اولویت می باشد. به طور کلی در حال حاضر عمدتا از تکنولوژی های متفاوتی در سطح جهان استفاده می شود که در این مقاله مزایا و معایب روشهای مختلف نسبت به کاربردشان مورد مطالعه قرار گرفته و در آخر موانع اقتصادی اجتماعی موجود برای حضور گسترده و جذب سرمایه از بخش خصوصی در این صنعت در ایران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.