شاخصهای زیست اقلیمی مژثر بر ارزیابی آسایش انسان(مطالعه موردی شهر بندر عباس)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 335

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM01_1610

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

شناخت پتانسیل های طبیعی به عنوان بستر فعالیت های انسانی و پایه و اساس غالب برنامه ریزی های محیطی و آمایش سرزمین را تشکیل می دهد.در این پژوهش ،به بررسی آسایش یا عدم آسایش انسان در بندر عباس با استفاده از شاخصهای زیست اقلیمی بیکر ، دما – رطوبت تامدمای موثر ، ترموهیدرومتریک ، گیونی و اولگی در دوره ی آماری 20 ساله (2000-1980) پرداخته شد و بهترین زمان برای انجام فعالیت های گردشگری مشخص شد .بر اساس شاخص بیکر به این نتیجه میرسیم که در شهر بندر عباس ماههای خرداد و مهروابان واذر دارای شرایط ملایم و مطبوع و در محدوده آسایش بیوکلیمایی هستند و در بقیه ی ماهها دارای شرایط خنک و تحریک ملایم می باشند . بر اساس شاخص تام مشخص شدکه فقط در ماه هایدی و بهمن و اذر دارای شرایط آسایش مطلوبی می باشد بر اساس شاخص اولگی در شرایط روزانه فقط در ماه های دی وبهمن در محدوده آسایش قرار گرفته اند .و در دیگر ماه های سال از شرایط آسایش خارج شده اند . در شرایط شبانه هیچکدام از ماه ها در محدوده آسایش نیستند. بر اساس شاخص گیونی در شرایط روزانه تنها در ماه های دی و بهمن در شرایط آسایش که محدوده N وN است قرار گرفته .در وضعیت شبانه نیز وضعیت این گونه می باشد که هیچ یک از ماه ها در وضعیت آسایش قرار نگرفته اند. طبق شاخص ترمو هیدرومتریک در ماه اخر پاییز و تمام زمستان و ماه اول بهار مردم احساس راحتی می کنند و در سایر ماه ها تمام یا نیمی از مردم احساس گرما می کنند.

نویسندگان

احمد مزیدی

استادیار رشته آب و هواشناسی دانشگاه یزد

مهدیه زارع

دانشجوی ارشد آب و هواشناسی دانشگاه یزد