بررسی عوامل موثر در ارتقاء یادگیری وخلاقیت از منظر روانشناسی محیطی در طراحی دانشکده معماری

فضای آموزشی به لحاظ اینکه فضا و محیطی است که در آن به امر آموزش و یادگیری پرداخته می شود تاثیر بسیار مهمی در امر یادگیری داردو دقت در طراحی و ساخت این فضاها باید مورد توجه معماران و برنامه ریزان کشوری قرار گیرد و طراحی اینگونه فضاها به نحو احسن انجام شود. این مقاله اهدافی را مبنی بر شناخت نیازها و شرایط مناسب محیط فیزیکی آموزش معماری برای تامین نیازها و قرار گرفتن دانشجویان معماری در فرآیند رشد یادگیری و خلاقیت آنان دنبال می کند که زیر ساخت آن بر پایه علومی چون روانشناسی محیط، روانشناسی یادگیری و علوم رفتاری است. این مقاله به بررسی عوامل موثر در ارتقاء یادگیری و خلاقیت از منظر روانشناسی محیطی می پردازد که نتایج تحقیق حاکی از آن است که روانشناسی محیطی می تواند ویژگی های روانی و رفتارهای افراد را تغییر دهد و این عوامل به قدری در فضای کلاس دانشجویان تاثیرگذار است که در صورت رعایت می تواند اثرات مثبتی را برجای گذارد برای مثال مانع از خستگی و کسالت در کلاس شده و روش برخورد، عملکرد و رفتار دانشجویان را بهبود می بخشد.خصوصا برای دانشجویان معماری که نیازمند چنین فضاهای استاندارد و کاملی برای تفکر خلاقه خود هستند.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، روانشناسی محیط ، دانشکده معماری ، یادگیری ، خلاقیت