بررسی ویژگی معماری سبز در جهت ارتقای کیفیت بصری محیط و تاثیرگذاری آن در بهبود آرامش روانی انسان

در جوامع کنونی که صنعت در تار و پود آن تنیده شده و سرعت عمل و افزایش راندمان محیط کار در اولویت و در راس هرم پیشرفت جامعه قرار گرفته تنها راه برون رفت از افزایش روز افزون تنش های روحی و روانی و کاهش استرس ناشی از فضای خشک و ماشینی محل کار و سطح جامعه استفاده از ترکیبی از فضای سبز و تلفیق آن با معماری ساختمان می باشد ، زیرا ذهن انسان در ضمیر ناخودآگاه خود از نظر بصری همواره فضای سبز را محیطی امن برای ادامه حیات و آرامش بخش می پندارد و قرار گرفتن در چنین محیطی به شدت سطح استرس و پرخاشگری را کاهش می دهد و به تبع آن باعث افزایش راندمان کاری ،از نظر اقتصادی و برخوردهای مناسب اجتماعی ، از نظر فرهنگی و باعث تعاملات اجتماعی می گردد ، همچنین ساختمان هایی که بر پایه ی استفاده از فضای سبز طراحی می شوند به شدت موجب کاهش مصرف انرژی و کاهش ایجاد آلودگی و در نتیجه بالا بردن سلامت جسمی افراد مجموعه نیز می گردد و سطح کیفی زندگی اجتماعی را بالا می برد . با توجه به معضلات کنونی و تنش های ناشی برانگیخته از محیط و همچنین عوامل تاثیر گذار بر سلامت و آرامش فکری، بدین منظور با توجه به اهمیت به کار گیری و نقش فضای سبز در محیط در راستای بهبود و ارتقای سطح کیفی، سعی بر بررسی ویژگی های معماری سبز در جهت بهبود آرامش روانی انسان شده است. به منظور جمع آوری اطلاعات اولیه و تدوین چارچوب نظری و پیشینه تحقیق به کتب ، اسناد و مدارک کتابخانه ای رجوع شده است که به رابطه ی فضای سبز در جهت ارتقای کیفیت بصری محیط و آرامش روانی انسان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

کیفیت بصری ، معماری سبز ، آرامش روانی ، طبیعت و انسان