استفاده بهینه از نور طبیعی در راستای کاهش مصرف انرژی به وسیله طراحی منطبق با اقلیم(پنجره مشبک)

نور، غیر مادی ترین عنصر محسوس طبیعت، همواره در معماری ایرانی وجود دارد و موثر ترین روش استفاده از نور تامین روشنایی با نور طبیعی است. مطالعه ی دقیق مصادیق معماری پایدار در معماری سنتی ما را در جهت ایجاد معماری پایدار و همساز با اقلیم یاری خواهد رساند. با توجه به افزایش مصرف انرژی الکتریکی در سال های اخیر، لزوم توجه به شیوه ی مصرف انرژی و یافتن و توسعه ی روش هایی که بتواند منجر به صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی در بخش روشنایی ساختمان ها شود به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر نمایان گشته است. طراحی صحیح پنجره و عناصر نورگیری در بنا یکی از راه های جلوگیری از به هدر رفتن انرژی می باشد نور طبیعی بیشترین تاثیر را در آسایش روانی، حرارتی و بصری انسان ها ایفا می کند.امروزه با توجه به نفوذ معماری غرب و کمرنگ شدن عناصر سنتی، معماری سنتی در حال فراموشی اند.از آنجایی که معماری مدرن بی توجه به معماری همساز با اقلیم شکل گرفته و حتی باعث مصرف بیشتر انرژی های فسیلی شده و همخوانی و سازگاری منطقی با رفتارها وعادتهای مردم نداشته است. در ایران که بیشترین مساحت آن گرم و خشک با شرایط سخت اقلیمی است،استفاده از عناصری که هم جلوی نور مزاحم و تابش شدید را بگیرد و هم به داخل خانه روشنایی بیاورد ضروری بوده است .هدف از این پژوهش برآورد میزان صرفه جویی انرژی با بهره گیری شباک(در و پنجره مشبک) توسط نرم افزار انرژی پلاس می باشد. نتیجه عناصر نورگیری در ایجاد معماری پایدار سنتی ایران، و بهینه سازی مصرف انرژی نقش داشته اند.

کلیدواژه ها:

کاهش مصرف انرژی ، نور طبیعی ، طراحی اقلیمی ، شباک ، انرژی پلاس