بررسی اثر مقاومت تسلیم فولاد تیر پیوند برضریب رفتار قاب های فولادی واگرا

متداول ترین روش کنترل تغییرمکان ها در سازه های فولادی که معمولا از نوع جانبی هستند، مهاربندها می باشند. بادبندهای واگرا در صورت طراحی و اجرای صحیح دارای قابلیت بسیار خوب جذب انرژی و نیز شکل پذیری و سختی مناسب در درگیری با زلزله های قوی هستند. بخش عمده ای از جذب و استهلاک انرژی تحمیل شده به سیستم توسط تیرپیوند تامین می گردد. از طرفی استفاده از مصالح مناسب جهت ساخت اعضا نیز یکی از پارامترهای بسیار مهم در بهبود رفتار لرزه ای یک سیستم سازه ای است بکارگیری فولاد نرم در تیرهای پیوند، به دلیل پایین بودن تنش جاری شدگی فولاد نرم، منجر می شود نقطه ی شروع تسلیم در سازه زودتر اتفاق افتاده و موجب افزایش شکل پذیری آن می شود. در این تحقیق جهت مشخص شدن کارایی فولاد با مقاومت تسلیم پایین بر روی ضریب رفتار، قاب هایی 3، 5، 8 و 12 با تیرهای پیوند با فولاد کم مقاومت و بار دیگر با فولاد معمولی در نرم افزار SAP2000 طراحی شده است. نمونه ها تحت آنالیز استاتیکی غیرخطی قرار گرفته و ضریب رفتار سازه ها در حالات مختلف بررسی شده است. با توجه به نتایج به دست آمده، مقدار ضریب رفتار برای قاب با فولاد تنش تسلیم پایین به مراتب بیشتر از ضریب رفتار برای قاب های طراحی شده با فولاد معمولی می باشد. که این نشان دهنده ی شکل-پذیری بالاتر فولاد با تنش تسلیم پایین می باشد. باید به این نکته نیز توجه کرد که ارایه یک ضریب رفتار منحصر به فرد برای یک نوع سیستم سازه ای غیرممکن می باشد و سایر پارامترها از جمله ارتفاع سازه، نوع مصالح مورد استفاده را باید مد نظر قرار داد.

کلیدواژه ها:

ضریب رفتار ، تیرپیوند ، فولاد با مقاومت تسلیم پایین ، تحلیل استاتیکی غیرخطی