اصول طراحی اقلیمی معماری اصفهان با رویکرد معماری ایرانی و اسلامی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 684

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM01_0868

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

اقلیم هر منطقه وتا ثیر آن در معماری شهرهای آن از مباحث مهم تاریخی میباشد. شرایط اب و هوایی یکی از مهم ترین عوامل موثر در شکل گیری شهرها و تداوم حیات شهری محسوب میشود. شهر اصفهان به دلیل قرار گرفتن در مناطق گرم و خشک معماری خاصی را دارا میباشد. بدین ترتیب عناصر اقلیمی میانگین دما و دمای حداکثر دمای حداکثر ودمای حداقل میانگین و رطوبت نسبی و درجه حرارت وسرعت وجهت باد در این شهر میباشد. معماری شهر اصفهان در دوره صفوی به گونه ای بود که برای جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید و بادهای نامطلوب و خانه ها را به صورت درونگرا و متراکم وفشرده میساختند تا از کلیه فضاها مانند خانه ها و مساجد و بازارها محافظت کنند در دوره ی صفویان شهر اصفهان به دلیل جابه جایی پایتخت از قزوین به اصفهان بسیار مورد توجه قرار گرفت بنابر این این شهر به دلیل وجود اثار تاریخی بسیار زیبا که با توجه به شرایط اقلیمی معماری بسیار دارند و به نصف جهان معروف میباشد در این مقاله به بررسی چگونگی ساخت عناصر معماری در شهر اصفهان باتوجه به شرایط اقلیمی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، معماری اصفهان ، رویکرد معماری ایرانی و اسلامی

نویسندگان

مروارید کاگوپور

مدرس دانشگاه آزاد اسلامی, گروه معماری, دانش اموخته ی کارشناسی ارشد, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب

زینب خنده رو

دانشجو کاردانی نقشه کشی معماری, دانشگاه آزاد اسلامی سما واحد شریعتی تهران_ایران

عطیه معارف وند

دانشجو کاردانی نقشه کشی معماری, دانشگاه آزاد اسلامی سما واحد شریعتی تهران_ایران

فاطمه رنجبراسفیچی

دانشجو کاردانی نقشه کشی معماری, دانشگاه آزاد اسلامی سما واحد شریعتی تهران_ایران