بررسی تطبیقی مسکن پایدار زیست محیطی مبتنی بر ارزش ها نمونه موردی: خانه های سنتی شهر تبریز

نداشتن فرهنگ درست انسان برای استفاده از محیط و منابع، خساراتی غیر قابل جبران به زیست بوم وارد کرده است. همچنین اهمیت فرهنگ باعث تغییراتی در نحوه ساخت مسکن، حریم، اقلیم و مسایل پیرامونی آن می شود. در پژوهش حاضر تبریز بهعنوان یکی از شهرهای مناطق سردسیر ایران مدنظر قرارگرفته، تا با ارایه راهکارهای طراحی معماری بتوان، فضای معماری همراه با آسایش و رفاه متناسب با فرهنگ برای انسان به وجود آورد. حال سوال می شود، چه رابطه ای میان مسکن سنتی و معاصر با پایداری زیست محیطی وجود دارد و روش مطلوب در طراحی مسکن در شهر تبریز چگونه می باشد هدف یافتن راه حل است که شرایط زیستی مناسب را از بعد عملکردی در جهت پاسخ گویی به نیاز اصلی انسان در مورد مسکن تضمین کنند. روش پژوهش به صورت توصیفی –تحلیلی می باشد که با بررسی اسنادی سوابق تحقیق وگردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی انجام می شود و پس از گردآوری و تجزیه وتحلیل اطلاعات به بررسی یافته ها پرداخته شده است. این پژوهش در نظر دارد که با ارایه راهکار مناسب در جهت طراحی مسکن پایدار زیست محیطی، بتواند بیشترین پاسخگویی را به نیازهای زمانه و فرهنگ مردم داشته باشد. فرضیه پژوهش نشان می دهد که روش مطلوب در طراحی مسکن ضمن رعایت کردن الگوهای معماری معاصر، اثرات منفی ساخت وساز بر محیط پیرامون را کاهش می‎ دهد و میتواند جهت ارتقاء هویت فرهنگی کاربران، ایجاد حس تعلق به مکان داشته باشد. هدف آن است که با استفاده از اصول طراحی بر مبنای فرهنگ منطقه، یک واحد مسکونی پایا ارایه داد. نتایج نشان می دهد که قبل از مراحل طراحی، ساخت و حفظ و نگهداری باید تکنولوژی های روز را شناخت و از آنها برای بالابری ضریب پایداری زیست محیطی مسکن استفاده نمود. موارد پیشنهاد برای طراحی را در جدول غالب یک جدول نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، پایداری ، پایداری زیست محیطی ، خانه های سنتی ، تبریز