بررسی احیا و مرمت ابنیه تاریخی و ارتباط آن با توسعه صنعت توریسم (نمونه موردی:برج طغرل)

بناهای تاریخی یک کشور همواره نقطه عطفی در جذب گردشگران داخلی و خارجی و علاقهمندان به سیاحت بوده و هست. بناهایی که نشانهی علم و فرهنگ و آداب و رسوم آن منطقه میباشند نه تنها از هویت تاریخی آن منطقه دفاع میکند بلکه میتوانند منجر به توسعه صنعت توریسم و درآمد حاصل از آن شوند. متاسفانه برخی از این بناهای تاریخی به دلیل عدم رسیدگی و مرمت رو به تخریب و نابودی میباشند و این موضوع نه تنها نشانه های فرهنگی اجتماعی را تحت الشعاع قرار میدهد بلکه رکود آمار بازدیدکنندگان را نیز در پی دارد. برخی جوامع با تغییر رویکرد آثار تاریخی قصد در بازسازی آنها و توسعه صنعت گردشگری را دارند که این امر به هویت بخشی و میراث فرهنگی یک ملت لطمه جبران ناپذیری را وارد می کند. میراث فرهنگی حاصل عنایت های نویسندگان ، هنرمندان ، معماران و تجلی معنویت مردم و ساخت ارزشهایی است که به زندگی معنا میدهد. بخش عمده ای از حفظ این میراث همراه با رویکرد افزایش گردشگر میتواند منوط به احیا و مرمت آنها باشد. در این مقاله قصد داریم به بررسی نقش مرمت در افزایش گردشگران و بازدیدکنندگان برج تاریخی طغرل بپردازیم. برجی واقع در شهر ری با قدمت چند صد ساله و رویکردی شگفت انگیز که به دلیل عدم رسیدگی و کم توجهی در مسیر فرسودگی و تخریب قرار گرفته ولیکن در این مقاله با در نظر گرفتن راهکاری مناسب ، می تواند به یکی از قطبهای گردشگری شهر ری تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

بناهای تاریخی ، میراث فرهنگی ، گردشگری ، برج طغرل ، نشانه ، مرمت