بررسی تغییرات مکانی فراسنج های کیفی شوری و نسبت جذبی سدیم و تاثیر آنها بر نفوذپذیری خاک در دشت بروجرد

آب های زیرزمینی منابع اصلی تامین آب جهت مصارف شرب و کشاورزی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شوند. افزایش جمعیت و افزایش برداشت از آب های زیرزمینی علاوه بر مشکلات کمی مشکلات کیفی را هم به دنبال داشته است. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تغییرات مکانی EC و SAR و تاثیر این تغییرات بر نفوذپذیری خاک منطقه و همچنین طبقه بندی آب از نظر آبیاری، از مشخصات شوری و سدیمی 40 حلقه چاه موجود در دشت بروجرد در سال استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان EC در مرکز و شمال شرق دشت و بیشترین میزان SAR در مناطق شمال، شمال غربی و جنوب شرقی دشت قرار دارند. از نظر نفوذپذیری مناطق غرب و جنوب غربی در وضعیت متوسط و مناطق شمال شرقی بروجرد در وضعیت نفوذ پذیری خوب قرار دارند. همچنین آب منطقه برای آبیاری در نواحی غرب و جنوب غرب محدودیت کم تری نسبت به سایر مناطق دارند. این در حالیست که منابع آب نواحی شمال و جنوب طبقه ی محدودیت متوسط قرار دارند.

کلیدواژه ها:

شوری ، نسبت جذبی سدیم ، نفوذپذیری ، آبیاری