آنالیز عملکرد آبیاری و بیلان آب در سطح شبکه آبیاری (مطالعه موردی: شبکه حمودی خوزستان)

هدف این تحقیق ارزیابی عملکرد کلی شبکه حمودی در سطح ۳۰۷۹ هکتار می باشد. ورودی های آب (آبیاری، بارش، آزادسازی های کانال) و خروجی ها (تبخیر تعرق واقعی محصول، زهکشی سطحی خروجی ونشت از کانال انتقال) در طی سال های هیدرولوژیکی ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸ اندازه گیری یا برآورد شدند. عملکرد آبیاری در سطح منطقه ضعیف بود ( میانگین ضریب استفاده مصرفی ۸۸-۱۳۸۵ برابر ۴۴ % بود)، که این مسیله بیشتر به خاطر راندمان های پایین توزیع (DE) (۶۸%) و مزرعه (ICUCf) (۵۳%) برای فصل های ابیاری ۸۸-۱۳۸۵ است. بنابراین، علیرغم حجم زیاد آب آبیاری، ET واقعی منطقه ۱۹ % کمتر از حداکثر مقدار قاب دسترس بود. کاهش های پتانسی در تخصیص آب برای سه مقدار ICUC (۶۵، ۷۵ و ۸۵%) و دو سناریوی مدرن سازی (I و II) آنالیز شد. در سناریوی I ، که هدف رسیدن به ET و عملکرد محصول حداکثر بود، تخصیص آب می توانست از صفر تا ۲۳ % تخصیص موجود کاهش یابد. در سناریوی II که هدف رسیدن به حفاظت حداکثر آب تحت ET حقیقی و عملکرد محصول بود، کاهش ها در تخصیص آب می توانست بیشتر باشد ( از ۳۱ تا ۴۷ % تخصیص موجود). بنابراین، حجم های معنی داری از آب می تواند در اصلاح این منطقه با افزایش راندمان توزیع و به ویژه راندمان آبیاری مزرعه نگهداری شود.

کلیدواژه ها:

شبکه آبیاری ، راندمان آبیاری ، ضریب استفاده مصرفی آبیاری (ICUC) و حفاظت آب