ارزیابی کیفی آب زاینده رود در ایستگاه حکیم نظامی برای استفاده در بخش های کشاورزی، شرب و صنعت

تعیین کیفیت آب های سطحی جهت برنامه ریزی و تخصیص بهینه آنها برای مصارف گوناگون از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین، در این پژوهش به بررسی کیفیت آب زاینده رود در ایستگاه حکیم نظامی اصفهان برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعت پرداخته شد. ارزیابی کیفی آب منطقه مطالعه طی دوره ی آماری 1390 لغایت 1395 با بکارگیری روش های رایج طبقه بندی برای مصارف خاص مانند شولر، ویلکاکس و محاسبه شاخص هایی مانند لانژیلر و رایزنر توسط نرم افزار Chemistry انجام شد. نتایج دیاگرام شولر برای مصارف شرب حاکی از آن بود که آب از نظر کلاس بندی در طول دوره مطالعه دارای وضعیت خوبی برای مصرف شرب بوده است، اگرچه محاسبات مربوط به سختی آب نشان داد که طبقه آب در تمام ماه های سال در دوره آماری مورد نظر جزء آب های سخت بوده است. بر اساس طبقه بندی ویلکاکس آب زاینده رود در ایستگاه حکیم نظامی از نظر EC در طبقه متوسط (شوری بین 250 تا 750 mhos/cm ) و از نظر SAR در طبقه عالی (SAR<10) قرار داشت، که از نظر کلی مناسب برای کشاورزی ارزیابی شد. همچنین، کیفیت شیمیایی آب در ماه های شهریور تا دی بر اساس درصد سدیم خوب و در بقیه ماه ها عالی ارزیابی شد و کیفیت آب بر اساس پارامتر باقی مانده کربنات کلسیم (RSC) نیز در همه ماه ها در این بازه زمانی 5 ساله مناسب بود. با توجه به مقادیر محاسبه شده برای دو شاخص لانژیلر (LSI) و رایزنر (RSI) ، آب منطقه مطالعه در همه ماه های سال دارای خاصیت خورندگی بوده است. بنابراین در استفاده از این آب برای مصارف صنعتی و همچنین کاربرد آن در سیستم های آبیاری تحت فشار، بایستی تمهیدات خاصی بدلیل خاصیت خورندگی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کیفی ، آب سطحی ، کشاورزی ، شرب ، صنعت