ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر دما و بارش شهر اصفهان با کاربرد مدل های گردش جهانی ( GCM ) در دوره آتی

گرم شدن زمین، افزایش دما و کاهش بارندگی از جمله تغییرات اقلیمی خطر زایی هستند که حیات بشر و موجودات طبیعی را تحت تاثیر قرار داده است. اثر تغییرات اقلیمی در دهه های اخیر در ایران مرکزی با داشتن آب و هوایی خشک و نیمه خشک بیش از بیش نمایان می باشد. در این مطالعه به بررسی اثرات تغییر اقلیم بر دما و بارش در شهر اصفهان برای دوره آتی 30 ساله ( 2050-2020 ) پرداخته شده است. برای برآورد متغیرهای اقلیمی دما و بارش از خروجی مدل های گردش عمومی ( GCM ) استفاده شده است. از محدودیت های اصلی در استفاده از داده های اقلیمی ناشی از مدل GCM این است که دقت تجزیه مکانی آنها با دقت مورد نیاز مدل های هیدرولوژیکی مطابقت ندارد؛ بنابراین برای استفاده از خروجی های مدل های گردش عمومی در مدل های اقلیمی، نیاز به کوچک مقیاس کردن این خروجی ها است. در این تحقیق از روش فاکتور تغییر ( Change Factor ) به عنوان روش آماری برای کوچک مقیاس کردن و در بین مدل های GCM ، از 5 مدل HADCM3, CNRM-CM3, ECHAM5-OM, CSIRO-MK3.0, GFDL-CM2.1 تحت دو سناریو انتشار A2 و A1B استفاده شده است. برای تعیین دقت مدل ها و سناریوها از روش های R² و RMSE استفاده شد. سپس با در نظر گرفتن عدم قطعیت مدل ها ، متغیرهای دوره آتی ( 2050- 2020 ) با دوره پایه ( 2011-)1961 مقایسه گردید و تغییرات ماهانه بارش و دمای متوسط مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، مدل های گردش عمومی ، سناریو انتشار ، شهر اصفهان ، فاکتور تغییر