تحلیل ظرفیت های توسعه گردشگری در سکونتگاه های روستایی ایران

جامعه روستایی ایران، از پتانسیل خوبی برای گردشگری روستایی برخوردار است. با توجه به این شاخه از گردشگری می توان به توسعه پایدار مناطق روستایی کشور کمک شایانی نمود. گردشگری با توجه به ظرفیت بالا خود می تواند موجب اشتغال و درآمد بالا شود و در این راستا گام نخست در توسعه گردشگری روستایی شناسایی پتانسیل و ظرفیت های آن است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیلی بر ظرفیت های توسعه گردشگری در سکونتگاه های روستایی ایران است که مورد بی توجهی قرار گرفته است روش تحقیق در این پزوشه کتابخانه ای اسنادی است، نتایج حاکی از آنست که سکونتگاه های وستایی کشور از ظرفیت بالا در زمینه های مختلف گردشگری از جمله کشاروزی، ساحلی، بوم گردی و.. برخوردار است و گرشگری روستایی می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب فعالیت های کشاورزی، منبع درآمد مناسبی برای افراد روستایی باشد که در فصولی از سال قادر به کشاورزی نیستند. فزون بر این، گردشگری روستایی می تواند موجبات بهبود فرآیند توسعه روستایی را با ایجاد فعالیت مکمل بخش کشاورزی، اشتغال زایی و افزایش درآمد خانوارهای روستایی در بستر مشارکت سازی در فرآیند پذیرش گردشگر، امکان پذیر سازد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت ، گردشگری ، گردشگری روستایی ، سکونتگاه های روستایی ، ایران