مدیریت پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی ایران

پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی یک مشکل اضطراری در حد تهدید مسایل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است این پسماندها هم سمی هستند و هم حاوی مواد با ارزش می باشند به طور کلی پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی در حال حاضر حدود ده درصد از زایدات شهری را تشکیل می دهد بیش از 80 درصد پسماند ناشی از این پسماندها با ارزش هستند در حالی که آلاینده های مهم و ویژه این پسماندها حدود 2/7 درصد است. در خاورمیانه، سریع ترین بازار مصرف پسماندهای الکترونیکی نیز مربوط به ایران می باشد به طور کلی وزن دستگاه های الکترونیکی خارج از رده در ایران، 4 میلیون تن در سال است مدیریت این گونه پسماندها یکی از مهم ترین معضلات پیش روی کشورها بویژه کشور ما است. با افزایش مصرف وسایل الکترونیکی، مقادیر زیادی از این پسماندها به حجم زباله ها افزوده می شود. در نتیجه مدیریت پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی از نظر هزینه های جمع آوری، بازیافت و همچنین مسایل زیست محیطی دشوارتر خواهد شد. با توجه به حضور فلزات سمی و گرانبها در پسماندهای الکترونیکی، مشی مدیریتی این پسماندها با مدیریت پسماندهای سنتی متفاوت است از این رو شناخت بیشتر این گونه پسماندها، تجربیات کشورهای پیشرفت و بررسی روش های نوین و تلفیق آن با سایر روش های بازیافت می تواند راه حلی برای این معضل باشد تا در آینده ایران با بحران این گونه پسماندها روبرو نشود و از اکنون چاره ای برای آن اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی ، مدیریت ، محیط زیست ، اقتصاد ، بازیافت