نقش دینداری و تاب آوری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزند با اختلال نارسایی توجه بیش فعالی

هدف این پژوهش بررسی نقش میزان دینداری و تاب آوری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزند با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه مادران دارای فرزند پسر با اختلال نارسایی توجه بیش فعالی شهر تهران بودند. نمونه اماری شامل 100 مادر دارای فرزند پسر با اختلال نارسایی توجه بیش فعالی بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و مقیاس سنجش دینداری برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین بهزیستی روانشناختی با دین داری و تاب آوری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. P<0/01 نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که به ترتیب دینداری Beta=0/397 و تاب آوری Beta=0/321 می توانند در سطح 0/05 بهزیستی روانشناختی را به طور معنادار پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی ، بهزیستی روانشناختی ، دینداری ، تاب آوری