واکاوی راهکارهای تقویت امنیت ملی پایدار مطالعه موردی: بررسی رابطه سرمایه اجتاعی قومیتی با امنیت پایدار و پیشرفت در کشور

پس از رشد فزاینده جهانی شدن، قومیت ها از جایگاه مهم ترین برخوردار شده اند و همگرایی و واگرایی پیروان مذاهب و ادیان، احزاب وقومیت ها و نیز شهروندان کشورها، امروزه به دغدغه سیاسی و امنیتی دولتمردان و نخبگان کشورها تبدیل شده است به طوری که واگرایی شدید قومی و مذهبی، به عنوان یکی از دلایل مهم فروپاشی اتحاد جماهیر شوری سابق تحلیل می شود که در آنجا 104 گروه قومی در قالب یک کشور همزیستی تحمیلی داشتند و پس از فروپاشی، به 15 کشور مستقل قومی تقسیم شده اند. یکی از اهداف سند چشم انداز 1404 همگرایی قومیت ها است و می باید عوامل گریز از مرکز و واگرایی قومیت ها بیش از پیش شناسایی گردد و حداکثر ضریب همبستگی پیرامون وحدت ملی تحقق یابد، که در این صورت، ضرورت همدلی و همزبانی ارگانیک و نه مکانیکی آشکار می گردد و به کارگیری اقتدار و قدرت نرم از طریق ارتقا سرمایه اجتماعی در جهت هدایت اقوام نیز در این جهت، ضرورت می یابد. برای آمار و اطلاعات، در این مقاله از داده های اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده و مقاله به روش توصیفی – تحلیلی نگارش یافته است که در آن به تاثیر تغییرات و تحولات سرمایه اجتماعی در همیاری قومیت ها و دولت در کشور می پردازد.

کلیدواژه ها:

امنیت ملی پایدار ، اعتماد ، سرمایه اجتماعی ، اقتدار ، قدرت نرم ، قومیت