ارزیابی میزان تاثیرژل میکروسیلیس درکارایی،دوام،مقاومت وپایایی بتن خود تراکم با نگرشی به بتن ریزی پی های عمیق

بدون شک باگسترش پروژه های سازه های بتنی ونیازروز افزون به استفاده از بتن های پر مقاومت وکم هزینه نظیر بتن s.c.c(Self-consolidatingconcrete) احساس می شود. البته این تکنولوژی درکشورهای توسعه یافته ژاپن،اروپاوامریکا رشد چشمگیری داشته ولی در کشور ایران درپروژه ها خیلی متداول نبوده. درمتراکم کردن بتن های معمولی به علت ویبره زیاد جداشد گی دانبندی بتن رابه همراه دارد وکرمو بودن بتن ونفوذ پذیری بالای ان باعث نفوذ عوامل خورنده به داخل بتن میشود. بعلاوه الودگی صوتی وخطرات جانی عملیات ویبره درارتفاع (دیوارها وستون های بتنی) بایددرنظرگرفته شود.بتن خودتراکم چون دراثر وزن خودمتراکم میگردد .راه حل بسیار مناسبی برای مقابله بامشکلات ذکر شده وسایر موارد نظیر جداشدگی، آب انداختن، جذب اب ونفوذ پذیری به حساب می اید.این بتن باداشتن ویژگی های مخصوص خودمیتواند دوام وپایایی را درسازه های بتن ارمه بطور قابل ملاحظه ای افزایش دهد.در این مقاله علاوه برمعرفی کلی بتن خود تراکم وخواص ان مقایسه ای موردی از طریق نمونه گیری بتن جهت تعیین مقاومت فشاری بین بتن معمولی وبتنی که دران از مواد مضاف (پاورژل )بکار رفته صورت گرفته وهمچنین ازاین نوع بتن خود تراکم جهت بتن ریزی پی های عمیق(شمع درجاریز)استفاده شده که نتایج حاصل ازتست دینامیکی (PiledrivingAnalyzer-PDA) جهت تعین ظرفیت باربری شمع هاوتست های سلامت شمع(PileintegrityTester-PIT) رضایت بخش بوده است.