الگوریتم تقاطع دوایر بهبود یافته برای مکان یابی در شبکه های حسگر

شبکه های حسگر بی سیم نیز مشابه با بیشترتکنولوژی های توسعه یافته به علت نیازهای نظامی به وجودآمدند و به مرور کاربردهای غیرنظامی یافتند. امروزه شبکه های حسگر بی سیم تکنولوژی کلیدی برای انواع مختلف محیط های هوشمند هستند و کاربردهای وسیعی در زمینه های نظامی، ساختمان های هوشمند و حتی در بدن انسان یافته اند . حوزه مطالعاتی در این مقاله با این فرض است که تعداد زیادی حسگر به صورت تصادفی پخش شده اند و فقط تعداد کمی از آنها (لنگرها ) ازموقعیت خودشان آگاه هستند ( برای مثال به وسیله سیستم مکان یاب جهانی ). در حالت کلی الگوریتمی عمومی و بهینه جهت تعیین مکان گره های حسگر در یک شبکه وجودندارد. چندین الگوریتم ژنتیک جهت بهبود الگوریتم های قبلی ارائه شده است. چندین الگوریتم هندسی محاسباتی نیزارائه شده است که چندان دقیق نیستند. با توجه به این نکته که مکان یابی یک مسئله ان- پی- هارد می باشد ارائه الگوریتم بهینه در این زمینه کار دشواری است. به کارگیری الگوریتم های محاسباتی می تواند بهترین راه حل برای مسئله مکان یابی باشد[ . هدف از این تحقیق توسعه ی یک الگوریتم برای مکان یابی گره های شبکه های حسگر است که دقت مکان یابی آن از دقت الگوریتم های قبلی هترباشد

کلیدواژه ها:

شبکه ی حسگر ، مکان یابی ، روش مبتنی بربرد روش غیر مبتنی بر برد ، تقاطع دوایر بهبودیافته