پیش بینی کارکرد اجتماعی انطباقی نوجوانان بر اساس سرمایه روانشناختی خودکارآمدی اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کارکرد اجتماعی انطباقی نوجوانان بر اساس سرمایه روانشناختی خودکارآمدی اجتماعی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه اول در شهر شیراز در سال تحصیلی 1397-1398 بود. نمونه آماری 375 نفر از این افراد بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند به پرسشنامه های سرمایه روانشناختی، خودکارآمدی اجتماعی عملکرد اجتماعی انطباقی پاسخ دادند. نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد که بین متغیر پیش بین (سرمایه های روانشناختی) متغیر ملاک (کارکرد اجتماعی انطباقی) رابطه خطی معنیدار وجود دارد تاب آوری، خوش بینی خودکارآمدی قادر به پیش بینی کارکرد اجتماعی انطباقی میباشد. همچنین نتایج نشان داد که بین متغیر پیشبین (خودکارآمدی اجتماعی) متغیر ملاک (کارکرد اجتماعی انطباقی) رابطه خطی معنیدار وجود دارد قاطعیت اجتماعی، شرکت در گروه های اجتماعی، جنبه های دوستی صمیمت کمک کردن به دیگران قادر به پیشبینی کارکرد اجتماعی انطباقی میباشد

کلیدواژه ها:

کارکرد اجتماعی انطباقی ، سرمایه روانشناختی ، خودکارآمدی اجتماعی