بررسی رابطه جهت گیری مذهبی با خودکارآمدی بین دانشجویان پارس رضوی

زمینه هدف: عوامل فردی مختلفی می توانند در پیشرفت تحصیلی دانشجویان موثر باشند که از جمله آنها می توان به مذهب خودکارآمدی اشاره نمود توجه به خودکارآمدی دانشجویان عواملی که باعث افزایش یا کاهش این متغیرها میگردند، از اهداف مهم نظام دانشگاه محسوب میگردد، لذا هدف پژوهش حاضر، پیش بینی بررسی رابطه جهت گیری مذهبی درونی بیرونی با خودکارآمدی در دانشجویان بود مواد روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشجویان دانشگاه پارس رضوی سال تحصیلی 1397 می باشد با استفاده از روش کوکران به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 108 نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های جهت گیری مذهبی بیرونی جورج، خودکارآمدی عمومی شرر جمع آوری گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی آزمون های همبستگی پیرسون رگرسیون چندمتغیره انجام شد ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، خودکارآمدی آزمون جهت گیری مذهبی آلپورت بود. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی میانگین انحراف معیار آمار استنباطی همبستگی رگرسیون صورت گرفت نتایج نشان داد که میانگین جهت گیری مذهبی 04 67 بوده که 33 33 آن مربوط به جهت گیری مذهبی بیرونی 17 33 مربوط به جهت گیری مذهبی درونی است. در واقع افراد نمونه آماری به جهت گیری مذهبی بیرونی بیشتر اهمیت داده اند. میزان ضریب همبستگی بین جهت گیری مذهبی با خودکارآمدی برابر با 11 است فقط درصد از واریانس متغیر خودکارآمدی را تبیین کرده است. بین جهت گیری مذهبی درونی با خودکارآمدی رابطه مثبت وجود دارد، به عبارت دیگر جهت گیری مذهبی درونی منجر به افزایش خودکارآمدی می شود. همچنین بین جهت گیری مذهبی بیرونی با خودکارآمدی رابطه منفی وجود داشته اثر کاهشی بر آن دارد

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، مذهب درونی ، مذهب بیرونی ، دانشجویان.