رابطه اختلالات شخصیت با طرحواره های ذهنی سازگاری اجتماعی دربین دانش آموزان مقطع متوسطه شهر گیلانغرب

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه اختلالات شخصیت وطرحواره ذهنی باسازگاری اجتماعی در بین دانش آموزان شهر گیلان غرب می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی مقطعی به شیوه همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت از کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر گیلان غرب در سال تحصیلی 1396-1397 که تعداد 150 نفر از افراد جامعه با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه بالینی چند محوری میلون فرم کوتاه، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ آزمون سازگاری اجتماعی بل بود که به منظور تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18 در دو بخش آمار توصیفی آمار استنباطی استفاده شد. در بخش آمار استنباطی نیز از روش هایی نظیر آزمون کلموگروف اسمیرونف برای بررسی نرمال بودن داده ها، آزمون همبستگی پیرسون آزمون رگرسیون استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که با اطمینان 95% رابطه منفی معناداری بین سازگاری اجتماعی اختلالات شخصیت وجود دارد. به عبارتی هرچه اختلالات شخصیت بالا باشد میزان سازگاری اجتماعی شخض نیز پایین خواهد بود. همچنین بین طرحواره ذهنی با سازگاری اجتماعی با اطمینان 95% رابطه منفی معناداری وجود دارد. یعنی هر چقدر که طرحواره های ناسازگار اولیه افزایش پیدا کند سازگاری اجتماعی در شخص کاهش می یابد. اما بین اختلالات شخصیت با طرحواره های ذهنی رابطه معناداری مثبت وجود دارد. به این معنا که هر چقدر که طرحواره های ذهنی افزایش می یابد اختلالات شخصیت نیز به همان میزان افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

اختلالات شخصیت ، سازگاری اجتماعی ، طرحواره های ذهنی ، دانش آموزان