معماری توده های شنی راهکاری نو در دستیابی به معماری منظرپایدار در کویر

در ادامه توسعه و پیشرفتهای همه جانبه جوامع بشری ,نتایج تحقیقات علمی و تجارب عملی نشان دهنده روندی فزاینده از توجهات کنونی به انسان,طبیعت,منابع طبیعی و پایداری زیستی آنها است. (٢) وضعیت نگران کننده زیست محیطی کره ,خشکی وگرم شدن زمین,کاهش منابع طبیعی به ویژه آب,...روز به روز بر اهمیت موضوع نیز اضافه می کند. به علاوه توجه به محیط طبیعی و فضاهای باز شهری و به خصوص جنبه های کیفی طراحی منظر اهمیت ویژه ای یافته است.بر اساس تحقیقات موجود(٣) ,هم اکنون در رابطه با معماری منظر شاهد تلاشهای وسیعی در حفظ و همراهی با طبیعت و بوم گرایی در جوامع توسعه یافته و در حال توسعه هستیم.در مقیاس ایران مباحث توسعه پایدار,معماری و معماری منظر پایدار,به ویژه در مناطق گرم وخشک,با توجه به گستردگی مناطق فوق و ارزش و اهمیت سکونتگاههای آن جا دارد که صورت جدی تر دنبال شودو در جستجوی معیارها و الگوهای پردازش محیط باز و ناظر بر ارزشهای محیط طبیعی و پایداری متکی بر بوم باشیم. به دلیل بی توجهی به بیابانها به عنوان پتانسیهای عظیمی که بیش از نیمی از مساحت کشور را شامل می شوداین مناطق به یک معضل بزرگ زیست-محیطی تبدیل شده اند،به طوریکه این معضل کشور ایران را در شمار ده کشور اول بیابان زای جهان قرارداده است . چاره اندیشی در زمینه یک معماری اقلیمی و بوم گرا مطابق با خصوصیات بیابانها و مناطق کویری ،همچنین استفاده از مصالح بوم آورد می تواند کشور ما را از این چالش خارج کند. معماری توده های شنی درکویر، در قالب یک معماری هوشمند اقلیمی راهکار بسیار مناسبی به منظور کاهش اثرات زیست محیطی گرم شدن هوا در ایران است .معماری توده های شنی با استفاده از شن در ساختار خود،یک ارائه شاعرانه در زمینه معماری پایدارمنظر است که با یک پروسه میکرو ارگانیسمی به یک بیس استوار و محکمی از شن می رسد و توانایی مقابله با تاثیرات آب و هوایی کویر را پیدا میکند. معماری در بیابان نه تنها با یک گرایش زیست- محیطی راه حلی جهت سکنی پذیری در مناطق غیر قابل زیست بیابانی ارائه می دهد، بلکه از گسترش و پراکندگی بیابانها که از معضلات اصلی جهان امروز است نیز جلوگیری می کند.

کلیدواژه ها:

معماری منظر ، پایدار ، معماری در بیابان ، سازه شنی ، معماری در کویر ، معماری اقلیمی ، زیست در بیابان