رتبه بندی مناطق حادثه خیز شبکه حمل نقل ریلی با بکارگیری شبکه SOM

سانحه ریلی از مسایل مهمی است که آگاهی شناخت علل ایجاد آن، نقش موثری در افزایش ضریب ایمنی کاهش خسارات جانی مالی در حمل نقل ریلی خواهد داشت. شناسایی مناطق پرخطر به منظور بهینه سازی سریع تخصیص بهینه منابع امکانات محدود، راهکاری اساسی برای کاهش اثرات زیان بار تصادفات است. معمولا شناخت تحلیل تخصصی عوامل علل سوانح به دلیل پیچیدگی مبهم بودن رفتار بین خط هر یک از علل، آسان نخواهد بود یک رابطه کمی-کیفی است. در این مقاله با استفاده از اطلاعات سوانح تصادفات واقع شده در فاصله سال های 1394-1388 با به کاربردن شبکه عصبی، به دسته بندی مناطق حادثه خیز در حمل نقل ریلی ایران پرداخته شده است الگوبرداری از آن زمینه مناسب جهت برنامه ریزی مدیریت ایمنی در سوانح ریلی را فراهم خواهد ساخت. استفاده از این مدل به منظور اولویت بندی ایمن سازی مناطق ریلی، تخصیص منابع غیره در راه آهن کشور پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

سوانح ریلی ، نقاط پرخطر کم خطر ، شبکه SOM راه آهن جمهوری اسلامی ایران