بررسی رابطه بین وام های خوداشتغالی بر میزان کارآفرینی اشتغال در مناطق روستایی استان هرمزگان

بیکاری وضعیت نامطلوب اشتغال در کشور، از جمله چالش های جدی اقتصاد ایران به شمار می رود بین فرصت های موجود شغلی در کشور خیل عظیم بیکاران جویندگان کار هیچ تناسب توازنی بر قرار نیست، مفهوم بیکاری در مناطق روستایی تا حدودی با بیکاری در مناطق شهری تفاوت دارد؛ زیرا در مناطق روستایی علاوه بر بیکاری در نتیجه رشد جمعیت بالاتر محدودیت ساختارهای اقتصادی سرمایه، افزون از جوامع شهری است. قبل از اینکه مردم بتوانند کاری را شروع کنند باید دارای سرمایه باشند، وجود سرمایه عامل مهمی است که می تواند ابزاری برای خود اشتغالی باشد. در تحقیق حاضر به بررسی وام های خود اشتغالی در ایجاد فرصتهای شغلی در نواحی روستایی نمونه روستاهای استان هرمزگان پرداخته شده است، نوع تحقیق کاربردی، روش تحقیق توصیفی تحلیلی، جامعه آماری تحقیق تمام روستاهای استان هرمزگان می باشد، با توجه به گستردگی منطقه مورد مطالعه، افراد با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک منظم انتخاب شدند. در تحقیق حاضر، روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای میدانی پرسشنامه، مصاحبه مشاهده روش تجزیه تحلیل اطلاعات هم با استفاده از آمار توصیفی میانگین توزیع فراوانی آمار استنباطی ضریب همبستگی شامل اسپیرمن، آماره تک نمونه، خی دو وی کرامر، فریدمن استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که بین میزان تحصیلات موفقیت در ایجاد شغل رابطه معناداری وجود دارد هم چنین نتایج بررسی نشان می دهد که بین میزان مبلغ وام خود اشتغالی ایجاد مشاغل در مناطق روستایی رابطه مثبتی وجود دارد نیز از نظر دریافت کنندگان وام تفاوت معناداری بین اثرات وام وجود دارد.

کلیدواژه ها:

وام خود اشتغالی ، سرمایه ایجاد شغل ، بیکاری ، نواحی روستایی هرمزگان