مروری بر الگوریتم های ترمیم تصاویر دیجیتالی

ترمیم تصویر به فرایند بازسازی بخشهای از بین رفته یا خراب شده در تصویر اشاره دارد. در چند سال اخیر شیوه های متعدد متنوع با قابلیتهای گوناگون در بازسازی تصاویر خش دار یا جایگذاشت متن، پنهانسازی ضایعات در بافت انتقال تصویر خراب، حذف شی در بافت ویرایش، یا برطرف کردن منع تصویر در انتقال دیدگاه های مبتنی بر تصویر که متمایز از تصاویر گرفته شده از دوربین ها میباشند، ارایه گردیده است. در این مقاله سعی بر آن شده که از بین الگوریتمهای متفاوت ترمیم تصویر، مناسبترین رضایت بخشترین روش بررسی شود که با ظهور نمونه های پراکنده مشاهدات فشرده، فراوانیهای پراکنده برای رفع مشکل ترمیم در نظر گرفته میشوند. تکنیک مبتنی بر پراگندگی برای پرکردن مناطق بافتی بزرگ مناسبتر میباشند. در این الگوریتم فرض بر این امر استوار است که تصویر (یا وصله) در مبنای مشخص، پراکنده (مثلا، تبدیل پیوسته کسینوس((DCT یا موجهای ضربه ای) باشد. با این هدف که تصویر ترمیم یافته تا حد امکان به لحاظ فیزیکی قابل قبول به لحاظ ظاهری رضایت بخش باشد.

کلیدواژه ها:

ترمیم تصویر ، حذف شی ، ترمیم مبتنی بر پراکندگی.