کارگروهی در درمان عفونت نکروزان بافت نرم

مقدمه: عفونت های نکروزکننده بافت نرم (SSTIS) عوارض جدی هستند که ممکن است ناشی از زخم فشاری یا تروما باشند. علاوه بر این، معیارهای تشخیصی عفونت های نکروزکننده بافت نرم ناشی از زخم های فشاری زخم های فشاری آلوده به خوبی تشخیص داده نشده اند. گاها درمان بیماران، با بی حرکت سازی عضو درگیر، کمپرس ولرم، بالا نگه داشتن عضو به همراه تجویز آنتی بیوتیک مسکن یا جراحی های متعدد یا استفاده از سلول های بنیادی انجام می گردد. ما در این بخش به درمان این عفونت نکروزان با شیوه ای متفاوت روی آوردیم.• معرفی بیمار: بیمار خانم 34 ساله با سابقه بیماری قلبی به دنبال تروما در اثر سقوط غیر همتراز دچار آسیب بافتی در ساق پای راست شده به مدت یک ماه مراجعه نداشته است. پس از مراجعه با تشخیص عفونت نکروزان بافت نرم در سرویس متخصص عفونی بستری گردید. آزمایشات روتین کشت از سطح زخم سونوگرافی گرافی ساق پای راست انجام شد. در آزمایشات ESR=137 قابل ذکر بود در گرافی FX رد شد. در سونوگرافی ادم التهاب زیرجلدی مبنی بر سلولیت اطراف زخم مشهود بود. با توجه به اقدامات تشخیصی فوق، مشاوره های جراحی، ارتوپدی، قلب پلاستیک انجام شد. بیمار راضی به انجام جراحی دبریدمان بافت نکروز پس از آن جراحی پلاستیک نبود. پس از مشاوره پزشکی قانونی، دبریدمان اتولیتیک با هیدروژل شروع شد پس از جلسه، دبریدمان جراحی در بخش انجام گرفت با استفاده از پانسمان بر پایه PHMB پانسمان ادامه یافت. بعد از جلسه عفونت به صورت کامل کنترل گردید بافت گرانوله رشد کرد به سطح رسید.• بحث نتیجه گیری:گاها درمان برخی از بیماران بسته به شرایط بیمار خانواده عقاید ایشان ممکن است با مشکل مواجه شود. انجام کارگروهی در درمان به ما کمک می کند تا به راحتی از این مشکلات گذر کنیم. در این مورد با توجه به اینکه بیمار ترس از عمل جراحی داشت به هیچ وجه اجازه انجام اقدام تهاجمی را نمی داد با کمک کارگروهی، درمان این بیمار به پایان رسید.

کلیدواژه ها:

عفونت ، نکروزان ، کارگروهی