بررسی نقش مصلحت در احکام دولتی

یکی از مباحثی که در فقه شیعه فقه اهل سنت مورد توجه جدی قرار گرفته است جایگاه نقش مصلحت در مباحث فقهی است. در فقه اسلامی موضوع مصلحت در ملاکات مناطات احکام شرعی در احکام حکومتی مطرح می باشد. مصلحت به عنوان عنصری مهم در فقه شیعه در بین علمای متقدم متاخر شناخنه شده ودر هنگام تزاحم دو حکم فرعی حفظ نظام اسلامی به عنوان حلال مشکلات در اختیار حاکم اسلامی قرار می گیرد. با تدوین تحول دانش اصول مصلحت به تدریج جای خود را در منابع اهل سنت باز کرد که عنوان معروف این منبع مصالح مرسله است. در روایات گوناگونی از پیامبر (ص امامان معصوم (ع) موارد بسیاری را می توان یافت که در آن ها مصلحت برای نیاز ها مقتضیات زمان به کار رفته است شیعه به کاربرد مصلحت به این طریق اعتقاد داشته در بنیاد حکومت اسلامی از آن استفاده شده است به ولی فقیه اجازه صدور احکامی بر حسب اقتضای زمانی خاصی را می دهد. از این رو نقش مصلحت در احکام حکومتی نقشی بسزا قابل تامل است