جایگاه نظام آموزشی در ارتقای سلامت با تاکید بر سرمایه اجتماعی

مقوله سلامت به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه یافتگی جوامع به شمار می آید. تعیین کننده های چندگانه سلامت روابط پویای آنها نشان می دهد که سلامت منحصرا تابعی از بیماری، زیست شناسی یا ژنتیک نیست، سلامت ناشی از تعامل کنش متقابل پیچیده تعیین کننده های فیزیکی همراه با شرایط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی فرهنگی است که رفتار افراد شرایط زیستی آنها را ایجاد می کنند. یکی از اساسی ترین این عوامل، عوامل اجتماعی است که با وضعیت سلامت افراد ارتباط تنگاتنگی دارد. یکی از مهم ترین تعیین کننده های اجتماعی سلامت، سرمایه اجتماعی اجزای تشکیل دهنده آن مانند حمایت اجتماعی، اعتماد اجتماعی روابط اجتماعی می باشد که شواهد تجربی بسیاری تاثیرات قوی موثر آن را در ارتقای سلامت پیشگیری از بیماری ها، رفتارهای پرخطر آسیب های اجتماعی مورد تایید قرار داده اند. سلامت جسمی، روانی اجتماعی کودکان، نوجوانان جوانان به عنوان قشر آینده ساز کشور که در آینده نیروی فعال جامعه را تشکیل می دهند از اهمیت زیادی برخوردار است. نهاد آموزش پرورش نیز از نهادهای مهم تاثیرگذار بر اجتماعی کردن افراد می باشد. با توجه به این که شکل گیری شخصیت بسیاری از کنش های فردی اجتماعی کودکان نوجوانان پس از خانواده در مدرسه صورت می گیرد یادگیری در این دوران از پایایی بالاتری برخوردار است، ارایه آموزش های مرتبط با ابعاد مختلف سلامت از جمله سلامت جسمی، روانی اجتماعی سبک زندگی سلامت محور در مدارس از اهمیت بالایی برخوردار است. علاوه بر آموزش های مستقیم ارتقای سلامت، تلاش برای تقویت افزایش سرمایه اجتماعی کودکان نوجوانان به عنوان یکی از مهم ترین تعیین کننده های اجتماعی سلامت فرد جامعه از وظایف مهم نظام آموزشی در جهت ارتقای سلامت جامعه می باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت ، سرمایه اجتماعی ، آموزش