خطر بیماریهای انگلی و پیشگیری از آن ها در جریان سوانح طبیعی و عمدی

سوانح طبیعی همانند سیل، زلزله، گردبار و طوفان یا عمدی مانند آتش سوزی های گسترده، جنگ ها و حملات تروریستی هرچه باشند، پیامد بهداشتی آنها تقریبا یکسان است. سانحه قربانی خود را انتخاب نمی کند و تمام افراد در معرض خطر می باشند. تاثیرات جامبی در این شرایط متعدد و پیچیده است مانند قطع ارتباطات، آلودگی منابع آبی، اختلال در سیستم فاضلاب، آلودگی غذایی در اثر حشرات و نبود الکتریسیته و غیره. امکان گسترش بیماریهای انگلی در چنین اوضاعی شدیدا افزایش مییابد. بعلت اینکه تهیه سرپناه اختصاصی برای افراد ممکن است حتی تا یک هفته طول بکشد، آلودگیهای انگلی بویژه اسهال آمیبی، ژیاردیایی و کریپتوسپوریدیوزیز در اثر مجاور نشینی و تماس گستره افراد مبتلا با افراد سالم در حد اپیدمی افزایش می یابد. اکثر آب ها به موادمدفوعی و انگلی بویژه هنگام سیل آلوده می شوند. حیوانات اهلی که مخازن عمده بیماریهای انگلی مثل فاسیولوزینز، تریکواسترونژیلوزینز، کریپتوسپوریدیوزیز، کیست هیداتید، انواع تینا و غیره هستند بحال خود رها شده و عوامل انگلی را در سطح منطقه رها میسازند. این به نوبه خود و با توجه به سیر بیولوژیک انگل ها علاوه بر اپیدمی های آنی باعث رنجش و ابتلاء افراد تاسالیان سال و مدت ها پس از اعلام وضعیت عادی می شود. در همین راستا توصیه میگردد که پس از اعلام شرایط عادی از کلیه افراد ساکم درمحل و حتی امدادگران سه نوبت آزمایش مدفوع به روش فرمل – اتر، تست اسکاچ ، گسترش های خونی و تست های سرمی به عمل آید. بندپایان بویژه پشه ها و مگس ها در شرایط سانحه ای شدیدا افزایش می یابند و بجز بیماریهای ویروسی و میکروبی در حدود 17 بیماری مهم انگلی توسط این ناقلین انتقال داده می شود. بخصوص در طوفان ها میلیون ها تخم حشرات به اطراف پراکنده می گردد و اینها بعد از حدود 10 روز از تخم خارجشده و همزمان میلیونها حشره در محیط رها می گردند. برخی راه حل ها در رابطه با جلوگیری از بیماریهای انگلی درجریان سوانح طبیعی و عمدی در متن مقاله آورده شده که شاید مهمترین آن، آموزش افراد در زمینه های مختلف باشد.