بررسی اپیدمیولوژیک افسردگی افراد مبتلا به سرطان در اهواز در سال 1396

مقدمه: بستری شدن های مکرر حس تنهایی را به بیمار القا می نماید که همگی این موارد منجر به ایجاد استرس روانی در فرد شده وخطر ابتلا به افسردگی را در بیمار مضاعف می سازند. این مطالعه با هدف تعیین اپیدمیولوژیک افسردگی افراد مبتلا به سرطان در اهواز در سال 1396 انجام شد.مواد روش ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی 217 بیمار مبتلا به سرطان در بخش انکولوژی بیمارستان بقایی شهر اهواز در سال1396 به روش نمونه گیری در دسترس وارد گردیدند. ابزار گردآوری در این پژوهش شامل چک لیست دموگرافیک مقیاس افسردگی بک بود. از نرم افزار spss ورژن 20، آمار توصیفی آزمون های مستقل، آنوا ضریب همبستگی پیرسون جهت تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 217 بیمار مبتلا به سرطان با میانگین سنی 43/25 18/41 وارد گردیدند. 122 بیمار( 56/22 درصد) مرد بقیه زن 145 نفر( 66/82 درصد) ساکن مناطق شهری بقیه روستایی بودند. میانگین نمره افسردگی در این مطالعه ±13/11 20/68 بدست آمد که نشان دهنده افسردگی متوسط در این بیماران است. ارتباط آماری معنی داری بین محل سکونت میزان افسردگی مشاهده شد(P=0.04 )اما ارتباط آماری معنی داری بین افسردگی بقیه متغیرهای دموگرافیک مشاهده نشد .(P> 0.05)بین درآمد ماهانه به ریال نمرات افسردگی همبستگی منفی معنی دار آماری مشاهده شد(.(r= 0.64) (P=0. 001نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از افسردگی متوسط در این بیماران می باشد، لذا بنظر می رسد ارایه مداخلات پرستاری با تاکید بر مثبت بهتر کردن فضای مراقبتی ضروری است. توجه به نتایج این مطالعه از قبیل تاثیر مثبت کلاس های مشاوره روانشناسی می تواند به بهبود کیفیت زندگی این افراد کمک کند.