درک دانشجویان هوشبری زاهدان از محیط یادگیری بالینی درسال 95-96

سابقه و هدف: محیط یادگیری مناسب برای عرضه کیفیت آموزش بسیار حیاتی است. همچنین انتظارات دانشجو از محیط یادگیری بالینی متفاوت از محیط واقعی است. همچنین انتظارات دانشجو از محیط یادگیری بالینی متفاوت از محیط واقعی است . لذا این مطالعه با هدف تعیین درک دانشجویان هوشبری زاهدان از محیط یادگیری بالینی در سال تحصیلی95- 96 انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی – مقطعی در سال تحصیلی 95-96 بر روی 100 دانشجوی هوشبری دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که حداقل 2 دوره کارآموزی در اتاق عمل را گذرانده بودند انجام شد. در این پژوهش جهت سنجش درک دانشجویان، از پرسشنامه پژوهشگر ساخته ی درک بالینی مورد استفاده قرار گرفت و به منظور تهیه این پرسشنامه، پرسشنامه مربوط به مطالعات درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی نوشته رضا میرزایی و همکاران (2009)استفاده گردید. یافته ها: بررسی یافته ها نشان داد که 53 درصد از دانشجویان را زن و 47 درصد را مرد تشکیل می دهند. همچنین در این مطالعه 26.8درصد متاهل و 73.2درصد مجرد بودند . طیف سنی دانشجویان رشته هوشبری 18 تا 23 سال بود .که از این تعداد از لحاظ جنسیتی 55نفر دختر و 45 نفرپسر بودند .از نظر دانشجویان مهمترین عامل موثر در وضعیت آموزش بالینی مربوط به حیطه حمایت از یادگیری دانشجو توسط مربی بود. همچنین جو بخش ، ارتباط نظارتی ، منحصر به فرد سازی و استقلال نیز اهمیت داشت.نتیجه گیری: تحقیقات نشان می دهند که دانشجویان، از دوره آموزش بالینی بعنوان تنش زاترین دوره یاد می کنند و بسیاری از دانشجویان رشته های پزشکی، تجربیات بالینی را به عنوان عامل ایجاد کننده اضطراب می شناسند. در این مطالعه مربی مهم ترین عامل موثر در آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان می باشد. 41/29 دانشجویان معتقد بودند که مربی بالینی به موقع در محیط کاراموزی حضور پیدا می کند و 97/3 درصد دانشجویان بیان داشتند که مربی به حضور به موقع دانشجویان در محیط بالینی اهمیت می دهد.

کلیدواژه ها:

دانشجویان ، هوشبری ، بالینی